Twee musketiers

Joy haar leven is net als een kaartenhuis in elkaar gevallen wanneer ze Frida ontmoet. Frida haar leven lijkt juist sinds het overlijden van haar man volledig stil te staan. Deze “toevallige” ontmoeting tussen beide uitersten mag dan onwaarschijnlijk lijken, maar voor de vrouwen was dit het beste wat hen op dat moment kon gebeuren. Al snel vinden ze elkaar met een stapel zelfhulpboeken onder de arm bij de vuurpit in Frida’s tuin en maken ze een plan voor de toekomst.

“Vaak is de angst om het verkeerd te doen het grootste obstakel om er überhaupt aan te beginnen” (p 150)


Feelgoodlezers zullen bij het zien van de cover zeker aangetrokken worden tot “Wie ik ben zonder jou”. De titel alleen al heeft een zweem van romantische nostalgie en met het lieve en zachte kleurgebruik is de cirkel helemaal rond. De vinylplaat, de vogeltjes, de planten en het bankje met twee vrouwen erop zijn bijzonder sprekend voor het verhaal.

Het verhaal draait om de twee vrouwen Joy en Frida. Joy is een jonge vrouw die dacht dat haar leven volledig op de rails liep, totdat dit toch net even anders bleek te zijn. En hoewel de lezer eerst haar hulpeloosheid als herkenbaarheid kan zien, zal haar kracht die erop volgt ook zeker warme gevoelens meedragen. Frida is een vrouw op leeftijd, van wie het leven stil staat na het overlijden van haar man. Nooit had ze gedacht dat er nog zoveel leven in haar zat totdat ze Joy ontmoet.
Beide personages zijn volledig uit het leven gegrepen en zo echt omschreven dat totaal niet moeilijk is om je met Joy en Frida verbonden te voelen. De ontwikkeling die zij meemaken is erg hoopvol, zelfs een ode aan het leven te noemen.

“Wie ik ben zonder jou” is geschreven vanuit de perspectieven van zowel Joy als Frida. Overgangen hierin lopen soepel in elkaar over en wat betreft stijl verschilt het ook niet zodanig waardoor de leesflow niet onderbroken wordt.
Hoewel het soms wellicht wel wat te voorspelbaar is, mag dit niet onder doen voor het verhaal zelf. De manier waarop het geschreven is en het verhaal als geheel is zo mooi dat dit er dan niet langer toe doet.

Muskee schrijft zoals een feeldgoodauteur hoort te schrijven: vanuit haar hart! En dit voel je wanneer je een boek van haar leest. Daarnaast weet ze op de juiste manier humor toe te passen, weet ze je te raken en creëert ze een verhaal zo sterk dat het haast de werkelijkheid lijkt.
Naast het schrijven van boeken is Susan Muskee ook te volgen via haar podcast Liefteratuur.

“Wie ik ben zonder jou” is een ode aan het leven, verpakt in humor met het randje van verlies waardoor je jezelf opnieuw mag uit gaan vinden.

5 Sterren!