Meer van hetzelfde

Na het verrassende 'Zoutpad', was ik nieuwsgierig hoe het Raynor en haar man Moth verder was vergaan. Ik heb het boek 'De wijde stilte' dan ook met plezier gelezen, te meer daar ik de door hen gelopen route in IJsland jaren geleden zelf heb gelopen. Omdat ik mijn vakanties altijd wandelend doorbreng, was ik nieuwsgierig naar het derde door Raynor Winn geschreven boek. Zou het mij inspireren om zelf in Engeland aan de wandel te gaan? En hoe zou het staan met de gezondheid van Moth? Het gegeven dat je jezelf gezond kunt lopen, is immers een intrigerend gegeven. Ik werd echter behoorlijk teleurgesteld. Zelfs het gedeelte waarin ze de West Highland Way liepen, die ik nota bene zelf heb gelopen, kon mij niet bekoren. Raynor herhaalt zichzelf continu. Ze kan ontegenzeggelijk goed schrijven en het boek is prima vertaald, maar ik weet het nu wel. Ze houdt zielsveel van haar man, het is een geweldig stel maar dat boeit mij niet ruim 300 pagina's. Ik heb de tweede helft van het boek slechts vluchtig doorgebladerd en alleen nog maar even gelezen hoe het aan het einde van hun tocht was gesteld met de gezondheid van Moth.