Zijn neonazi's ook 'gewone' mensen?

Nadat ik 'Ons soort mensen' (Unterleuten) had gelezen, wilde ik meteen meer van Juli Zeh lezen. 'Onder Buren' (Übermenschen) lag gezien het actuele thema voor de hand: Dora, een hoogopgeleide jonge vrouw uit de grote stad (Berlijn), trekt naar het platteland en komt naast de neonazi Gote te wonen, en dat alles tegen de achtergrond van de net uitgebroken coronapandemie. Het is jammer dat dat de titel niet goed is te vertalen in het Nederlands, maar met een typisch Duits woord als Übermenschen, waar het Derde Rijk nog in doorklinkt, is dat ook wel begrijpelijk. Dat 'Onder buren' net als Übermensen/ über Menschen op twee manieren kan worden geïnterpreteerd is een leuke vondst.
Hoewel niet geschreven in een ik-perspectief kruipt de lezer toch in Dora's hoofd en wordt door haar meegenomen in al haar overpeinzingen, teleurstellingen, twijfels, herinneringen en verwachtingen. Juist als Dora zich erbij neer begint te leggen dat Gote ook een mens is als alle andere en ze toegeeft aan het feit dat ze niet alleen hem maar ook zijn dochtertje erg graag in haar buurt heeft, neemt het verhaal een onverwachte wending.
Ik heb het boek voor de helft in het Duits en de helft in het Nederlands gelezen. Annemarie Vlaming heeft met de vertaling van dit boek een knap stukje werk afgeleverd. Juli Zeh weet in het Duits te toveren met woorden en zinnen en om dat goed te vertalen is niet voor iedereen weggelegd. Ik ben blij deze schrijfster 'ontdekt' te hebben en ga zeker haar andere boeken ook nog lezen.