Een ontiegelijke lastpak, maar het zout der aarde

In 2015 overleed de moeder van Tommy Wieringa: Lia Wiersema (1942-2015). In Dit is mijn moeder vertelt hij verhalen over zijn moeder en schildert hij hun relatie. Wieringa-lezers zijn de moeder al eerder tegengekomen als personage in eerdere boeken. In dit boek mag zij zichzelf zijn.

Moeder was nogal een portret: excentriek, egoïstisch en altijd op zoek. Er werd wat afgestreden binnen de familie. Maar toch is de overwegende toon in dit boekje liefdevol. Ik vond het een prachtige ode aan zijn moeder, alhoewel Wieringa zichzelf en zijn moeder niet spaart.

‘Is dat hoe je je mij herinnert,’ hoor ik mijn moeder zeggen, aan de hand van een incident? Eén keer was het maar met die zweep, en juist dat heb je onthouden? En al die keren dat ik je heb opgetild, geknuffeld, in slaap gezongen en getroost niet? Iets wat je toevallig te binnen schiet omdat je naar je dochter staat te kijken op een voetbalveld?’