Mooi, ontroerend, een echte Jill

Voor het lezen:
Elk jaar kijk ik heel erg uit naar het nieuwste boek van Jill Mansell, met zijn altijd vrolijke kaft, fijne houvast, en heerlijk meeslepende en ontroerende verhaal. Alsof ik zelf even in een ander wereld kan stappen en mij mee mag laten voeren op de geschreven woorden van de feelgood koningin. Ook dit jaar maakte het boek mij gelijk heel erg vrolijk toen ik het zag; met de prachtige bloemen die het hele boek laten stralen. Een feestje rondom.
Ik was benieuwd!

Het verhaal:
Het verhaal volgt vier (hoofd)personages; Freya, Ruby, Lottie en Iris en hun families en liefdes. Hoewel deze vier vrouwen allemaal hun eigen verhaal, geheimen, en beslommeringen hebben en we hierover lezen, beginnen ze wel allemaal bij hetzelfde beginpunt; op de bruiloft van Freya. Terwijl Freya voor het altaar staat met haar eigen verlangens, ontdekt Lottie dat haar eigen oude, nog steeds aanwezige, liefde ook op de bruiloft aanwezig is en zorgt Ruby, onbedoeld, voor een ander verloop van de bruiloft door een ontdekking over haar man die eigenlijk op de bruiloft de huwelijksinzegening zou doen. En Iris die steunt Ruby in haar plannen. Een bruiloft die voor alle vrouwen zorgt dat ze een dag hebben om nooit te vergeten…

Mijn ervaring:
“Love Actually” is misschien wel een goede samenvatting van dit prachtige boek. Want eigenlijk kan ik alleen maar zeggen dat ik echt van dit boek hou! Maar het boek deed mij ook een beetje denken aan deze heerlijke romantische film. Er spelen namelijk verschillende verhaallijnen in het boek af die je steeds los leest maar die ook, lichtjes, met elkaar verbonden zijn. Elke verhaallijn heeft zijn eigen insteek, verrassende wentelingen en ontroerende scenes. Het verhaal is heel fijn, vlot, levendig en luchtig geschreven waardoor het heel snel leest. Er komen ook veel grappige, herkenbare situaties in voor waardoor er een prettige sfeer wordt gecreëerd. Serieuzere thema’s worden door middel van humor, tederheid en speelsheid heel mooi in het boek verweven en afgewisseld met meer luchtige onderwerpen

We lezen over Lottie en Max die voelen wat echte liefde is maar worden tegengehouden door familie trauma’s ver uit het verleden. Ruby, daarentegen, ontdekt dat ze nooit echte liefde gekend tot dit moment waarbij ze moet leren eerst van zichzelf te houden waarna ze ook de liefde kan ontvangen die ze echt verdient. Freya en Iris zijn ook zoekende naar wat liefde voor hen betekent en je leest over hoe ook hun verleden hen soms bemoeilijkt om te kiezen voor eigen geluk. Je leest over de ingewikkeldheid van families, vrienden en relaties. Het boek zit vol met komische misverstanden, grappige dialogen, en tedere situaties.
Jill Mansell heeft de personages heel echt, realistisch en herkenbaar geschetst, en ook op zo een manier dat ikzelf stiekem ook een beetje verliefd ben geworden op ze. Want wat is die Max heerlijk speels, ontwapenend, vrolijk en grappig. Maar ook Richard met zijn warme, sterke en lieve persoonlijkheid stal mijn hart. De vrouwen zijn ook omschreven als sterk en moedig met een prachtige warme neerzetting van hun persoonlijkheden. Maar wie er echt met mijn hart vandoor ging was Terry; want wie wil er nou niet een man die de muizen voor je uit huis verjaagd, hihi.
Het boek is van begin tot eind een heerlijk verhaal die je liever niet meer weglegt. Het is een zoektocht naar hoe je kan kiezen voor je eigen wensen, verlangens, geluk en behoefte terwijl je ook rekening moet houden met de eisen, wensen en gevoelens van je geliefde. Het is een boek van geloven, hopen, en blijven lopen. Maar ook van lachen en je door alle hindernissen zigzaggen. Het is een boek vol vertrouwen, daadkracht en doorzettingsvermogen. Een boek vol pijn gekleurd met hoop. Een boek om verdriet te voelen maar ook om blij van te worden. Een fijn, hartverwarmend verhaal dat mij met een glimlach op mijn gezicht achterlaat.
Kortom: Een boek om nooit te vergeten.
Mijn waardering: ❤️❤️❤️❤️