Wat een deceptie…., ik had er zoveel meer van verwacht!

Van zininfeelgood en uitgeverij de Fontein kreeg een e-book als recensie-exemplaar van Beth o’Laries ‘Swept Away’.

Ik ben dol op haar boeken. Beth heeft nl. een heerlijke, eigen manier van schrijven. Een stijl die je uit duizenden herkend. Dus ik was ontzettend blij toen ik het boek in mijn digitale brievenbus kreeg.

Met veel plezier startte ik in dit verhaal maar gaandeweg dacht ik euhm lees ik wel
echt een Beth o’Leary? Het werd maar niet echt grappig en eigenlijk was ik een lange verhandeling aan het lezen over Zeke en Lexi die 12 dagen op zee ronddobberen in oude woonboot. Iets met in de mist vast gemaakte touwen. Die dus niet vastgemaakt waren……

Maar goed het word dus nergens echt grappig, eigenlijk is het bloedsaai en hoe verder ik las, en de saaiheid hielp echt niet, dacht ik maar een woonboot komt echt niet zomaar op zee terecht. Dit is onmogelijk dus dit hele verhaal klopt van geen kant. Eigenlijk wilde ik toen stoppen met verder lezen. Dat deed ik niet en uiteindelijk rond ze alle lijntjes van de bijpersonages keurig af en zat ik beteuterd voor mij uit te kijken. Met de gedachte What the actual F*ck heb ik gelezen en meer waarom was dit boek zo’n grote deceptie!

Er werd mij om eerlijke recensie gevraagd nou die staat hier boven en ik beoordeel hem dan met pijn en veel moeite met 2,5 sterren.

Ontzettend jammer want ik weet nog dat ik de ‘Roadtrip’ op een strandbed las en ik gierend van de pret daar lag en iedereen me aan keek van wat?! Nou dat is dit dus niet geworden en daar had ik dus wel op gehoopt. Amen en nu door daar een ander boek. Iemand tips?