de goden bleven op de achtergrond

De hoofdpersoon Aaron wordt beschreven tot hij in de twintig is. Hij maakt veel mee: afwijkende thuissituatie, opvallende familie, arme buurt, kindermishandeling. De beschrijving van zijn wederwaardigheden zijn scherp, maar veel te uitgebreid. Boogers kan schriijven, maar het begon na een paar honderd bladzijdes vervelend te worden. Dat is jammer. Een eerlijke en goede meelezer had het boek boven het maaiveld getild. Ik heb wel van het boek genoten, maar raad het niet aan omdat er teveel herhaling in zit die het verhaal zelf in de weg. Aaron e weg zitis alleen en vecht zich een weg letterlijk uit zijn milieu en zijn opvoeding. De goden zijn de kickboxers, waartussen hij zich ook alleen voelt, omdat hij een andere reden heeft om te vechten. Kortom: het is een intrigerend verhaal geschreven door iemand die echt kan schrijven, maar een ingekorte versie had het boek veel en veel beter gemaakt.