Lezersrecensie
Een boeiende en emotionele roman over de oorlog
Het is 1939. De Berlijnse Amanda voelt de invloed van de naderende oorlog zwaar doorwegen op haar dagelijkse leven. Nadat haar man wordt opgepakt staat haar besluit vast: ze moet het land uit om haar 2 dochters in veiligheid te brengen. Voor zijn verdwijning had haar man al het een ander voorbereid om zijn dochters in veiligheid te brengen. Maar eens het zover is, gaat alles toch nog anders dan gepland…
Armando Lucas Correa is een Cubaanse schrijver en journalist die momenteel in New York woont. Zijn eerdere boek, Het Duitse meisje, werd meteen een grote bestseller die vertaald werd in 14(!) talen. Met de verloren dochter schreef hij een prachtige historische roman.
Het verhaal begint bij een van dochters, Eline, wanneer ze gelukkig oud is geworden in Amerika. Ze heeft zelf al kinderen en haar rustig leventje wordt opeens door elkaar geschud als er iemand langs komt met verhalen uit haar verleden. Zo worden we met haar mee terug geslingerd in het verhaal en zien we hoe haar moeder het begin van de oorlog ervaarde.
Het begin van het boek volgen we dus het verhaal van Amanda, de moeder van de 2 meisjes. We volgen haar verhaal en haar angsten als ze als alleenstaande moeder met de 2 meisjes moet vluchten. Ze staat voor verschillende keuzes, sommige moet ze maken met haar verstand en sommige maakt ze met haar hart.
Wanneer door omstandigheden de wegen van moeder en dochter scheiden, volgen we verder mee met het verhaal van Eline en ervaren we de oorlog door de leefwereld van een kind.
Ik vind boeken omtrent dit onderwerp altijd heel interessant en emotioneel tegelijk. Soms vergeet je dat wat je leest niet helemaal fictie is. Het verhaal natuurlijk wel, maar de omstandigheden zijn uit het echte leven gegrepen wat ik me soms echt niet kan/wil voorstellen. De emoties van de personages weet de schrijver goed over te brengen en de omgeving wordt goed geschetst.
Het was ook zeker een meerwaarde dat we het verhaal volgen van zowel de POV van een volwassene als van een kind. Soms vond ik dat de inzichten van Eline vrij volwassen waren voor een kind van haar leeftijd. (volgens mij is ze 8 in het boek) Maar dan bedacht ik mij dat door alles wat ze al heeft meegemaakt, ze misschien al vrij jong gedwongen wordt om volwassen te worden.
Het is een boeiende en emotionele roman over de oorlog en hoe een kind die heeft beleefd. Ik heb er zeker van genoten.
Armando Lucas Correa is een Cubaanse schrijver en journalist die momenteel in New York woont. Zijn eerdere boek, Het Duitse meisje, werd meteen een grote bestseller die vertaald werd in 14(!) talen. Met de verloren dochter schreef hij een prachtige historische roman.
Het verhaal begint bij een van dochters, Eline, wanneer ze gelukkig oud is geworden in Amerika. Ze heeft zelf al kinderen en haar rustig leventje wordt opeens door elkaar geschud als er iemand langs komt met verhalen uit haar verleden. Zo worden we met haar mee terug geslingerd in het verhaal en zien we hoe haar moeder het begin van de oorlog ervaarde.
Het begin van het boek volgen we dus het verhaal van Amanda, de moeder van de 2 meisjes. We volgen haar verhaal en haar angsten als ze als alleenstaande moeder met de 2 meisjes moet vluchten. Ze staat voor verschillende keuzes, sommige moet ze maken met haar verstand en sommige maakt ze met haar hart.
Wanneer door omstandigheden de wegen van moeder en dochter scheiden, volgen we verder mee met het verhaal van Eline en ervaren we de oorlog door de leefwereld van een kind.
Ik vind boeken omtrent dit onderwerp altijd heel interessant en emotioneel tegelijk. Soms vergeet je dat wat je leest niet helemaal fictie is. Het verhaal natuurlijk wel, maar de omstandigheden zijn uit het echte leven gegrepen wat ik me soms echt niet kan/wil voorstellen. De emoties van de personages weet de schrijver goed over te brengen en de omgeving wordt goed geschetst.
Het was ook zeker een meerwaarde dat we het verhaal volgen van zowel de POV van een volwassene als van een kind. Soms vond ik dat de inzichten van Eline vrij volwassen waren voor een kind van haar leeftijd. (volgens mij is ze 8 in het boek) Maar dan bedacht ik mij dat door alles wat ze al heeft meegemaakt, ze misschien al vrij jong gedwongen wordt om volwassen te worden.
Het is een boeiende en emotionele roman over de oorlog en hoe een kind die heeft beleefd. Ik heb er zeker van genoten.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Nreniers
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
