Herkenbare thema's: gezinsproblematiek, eenzaamheid en psychische problemen

Deze recensie is eerder verschenen op vrouwenthrillers.nl met dank aan De Crime Compagnie voor een recensie-exemplaar.

Geen weg terug is het tweede boek van Marie-José Verweij na haar debuut Met onbedachte rade. Marie-José Verweij is een duizendpoot. Naast het schrijven van boeken is ze ook freelance copywriter en werkt ze in het onderwijs. Ook in Geen weg terug spelen gezinsproblemen een grote rol. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende personages en deze hebben allemaal een eigen stem en een duidelijk karakter. De heldendaad van basisschoolleerkracht Walter loopt compleet uit de hand en zorgt voor dramatische gebeurtenissen.

Walter maakt zich zorgen over een tweejarige peuter die bij hem op school op de opvang zit. Hij neemt het heft in eigen handen en wil haar redden uit haar thuissituatie. De manier waarop hij haar kan ontvoeren is niet heel geloofwaardig of wil de lezer misschien ook niet geloven. Hoe veilig is je kind op de kinderopvang en kan ieder kind zomaar meegenomen worden? Deze eerste aanloop zorgt voor wat twijfels over het realiteitsgehalte. Dit geldt ook als Walter zich bedenkt en het tweejarige meisje ergens anders onderbrengt. De gebeurtenissen die volgen zijn soms moeilijk te geloven.

Wel verdient de auteur credits voor het personage Iris. Ze weet goed in haar hoofd te kruipen en de lezer kennis te laten maken met de belevingswereld van iemand met een bipolaire stoornis. De onrust en het absurde denken spatten van het papier af. Waar sommige gebeurtenissen niet allemaal even geloofwaardig zijn, is dat wel het geval als het gaat om de acties die Iris onderneemt. Verweij heeft hier goed research naar gedaan. Ook de onmacht van haar broer is voelbaar.

Uiteindelijk volgt er een kat-en-muisspel waarbij alles op alles wordt gezet om de tweejarige peuter te redden. De ontvoering voelt niet als een misdaad, omdat de dader geen kwade opzet heeft. Dit maakt dat Geen weg terug ook meer een mix is van een roman en een psychologische thriller, net als het voorgaande boek van de auteur.

Marie-José Verweij is sterk in karakteromschrijvingen. De geloofwaardigheid van gebeurtenissen laat nog weleens te wensen over. Ook slaat ze zijpaden in die niet nodig zijn voor het verhaal en de focus verleggen naar waar het eigenlijk om draait in Geen weg terug. Gezinsproblematiek, eenzaamheid en psychische problemen zijn herkenbare thema’s in dit boek. De korte hoofdstukken en de afwisseling in personages maken dat Geen weg terug vlot wegleest. In de finale heeft Verweij nog een verrassing in petto waardoor de lezer in verwarring achterblijft.