Zó moet een échte steek voelen !

2012 : wat een jaar ! Moest nog bekomen van een 8 maanden durende opname in een inrichting een jaar eerder, was één jaar clean van drugs en zware alcohol (daar mogen jullie inmiddels 13 jaar bijtellen), liet na 50 jaar Antwerpen alles en iedereen achter voor een verhuis naar onze kust...én maakte kennis met het geweldige boek "Skippy tussen de sterren" van Paul Murray. Die laatste eindigde dus als eerste in mijn persoonlijke boeken top-10 van dat jaar. En nu is er - "Het doel en de leegte", Murrays 2e boek ligt hier nog ongelezen - zijn gloednieuwe roman "De bijensteek". Blijft de vraag : doet Murray het in december 2025 even goed als 13 jaar geleden ?

Neen, beste lezersvrienden, het gaat niet lekker met de familie Barnes uit een dorp in Ierland. Het eens lucratieve autobedrijf van Maurice Barnes, inmiddels levend en wel terug te vinden in Portugal, duikt vanwege een recessie (én de tegenzin van zijn zoon Dickie voor enige actie terzake) steil omlaag. Geen erg, volgens hem en Dickie begint met behulp van zijn vriend Victor aan de bouw van een bunker in het nabijgelegen bos. Zijn opvolger, de door Maurice aangestelde veeboer 'Big Mike' is wél getrouwd met Joan, maar heeft blijkbaar een tattoo op zijn piemel met het woord "ontrouw". En de ongelukkige vrouw van Dickie, Imelda, blijkt niet opgewassen tegen diens avances.
Dickie en Imelda hebben 2 kinderen : de 18-jarige Cass, die binnenkort haar eindexamens moet afleggen voor haar gedroomde studie-verhuis naar Dublin, maar heeft meer zin in drank en haar onwetende vriendin, Elaine. En de 12-jarige en érg intelligente PJ heeft maar één plan : van huis weglopen ! Géén van hen vier vindt dat hij/zij een gelukkige jeugd hebben gehad...én terecht !
Wát alle ellende heeft veroorzaakt, wordt maar mondjesmaat vrijgegeven : was het een auto-ongeluk één jaar voor Cass' geboorte ? Maurice, die hen financieel altijd bijstond, maar na de ontdekking van het verdwijnen van geld uit de garage zijn vinger op de knip houdt ? Of heeft de verwoestende bijensteek op de dag van Imeldas huwelijk er meer mee te maken ?

Het boek begint door de vier hoofdpersonages aan het woord te laten en een deel van het verhaal aan de lezer duidelijk te maken en dát ieder op zijn/haar manier. Eerst krijgen we Cass aan het woord, dan PJ, vervolgens Imelda en tenslotte Dickie. En zo krijgt de lezer stilaan het beeld dat het ganse verhaal omvat. En dát is niet mis ! Want leugens, geheimen, verliefdheden, enz..., zijn er volop.
Máár...de (zowat) laatste 150 pagina's van het in totaal 820 bladzijden tellende boek, wisselen onze 4 vertellers constant en precies die behoren - wat mij betreft - tot de meest tragische, akelige, ja - zelfs gruwelijke - inhoud die ik ooit voor ogen heb gehad !! Dit is geen thriller, laat staan horror...dit is een gezin dat de weg kwijt is en er alles aan tracht te doen om opnieuw hun moed op te pakken.

Na 'Skippy' heb ik zowat een week niets gelezen...ik was er ondersteboven van. Om deze personages uit "De bijensteek" een plaats te kunnen geven, is een exorcist nodig.

Dít is kunst...een literair meesterwerk, waar Murray zich even makkelijk inleeft in een tiener, een puber, een ongelukkige vrouw, een verloren man ! En vanzelfsprekend de nodige nevenpersonages.

Wil er nog één ding aan toevoegen : om spoilers ter vermijden, heb ik veel voorvallen onbeschreven gelaten...En misschien al goed, want het zijn net díe gebeurtenissen die je compleet murw slaan !

Het is pas 6 januari, maar ik kan jullie met mijn hand op mijn hart (én hoofd) reeds zeggen : Murray doet het opnieuw : ik hou voorlopig de eerste plaats in mijn persoonlijke boeken top-15 van dit jaar reeds voorbehouden !

Verplichte hap, beste lezersvrienden...ook al is het géén makkelijke !