Lezersrecensie
Over vervlogen tijden.
We schrijven Hattem 1787. In de Kerkstraat stond een schitterende woning dat “Het huis met de rode luiken” werd genoemd. In die tijd bewoond door Constatinus van Vlierden en zijn kinderen Ida, François, Aleida en Geertruij. Omdat hun moeder op jonge leeftijd was overleden had Ida de zorg als moeder over de andere kinderen op zich genomen. Vader was luitenant-kolonel en als kapitein der Admiraliteit vaak en langdurig van huis. Het was een tijd dat orangisten of prinsgezinden en patriotten elkaar bevochten. Vader Van Vlierden was een bevlogen orangist. Dat bracht met zich mee dat het hem verdriet deed dat zijn dochter Aleida contact onderhield met advocaat Herman Willem Daendels, die het patriotisme aanhing. Aleida ontmoette Herman Willem regelmatig in de Blauwe Engel. Een verblijf waar het patriottische tuig, zoals vader Constatinus het noemde, zich ophield. Maar Aleida was onder de indruk van Herman Willem en werd smoor verliefd op hem. Zelfs Ida kon niet voorkomen dat Herman Willem er met Aleida vandoor ging. Ida probeerde dat nog te voorkomen door met Aleida en Herman Willem mee te gaan. Maar zij werd door Herman Willem tijdens een overtocht met een boot op een schandelijke wijze bedrogen. Aan de overzijde van het water gekomen, duwde Herman Willem de boot, waarin Ida nog zat, terug het water op. Dat veroorzaakte een op dat moment niet te lijmen breuk tussen Aleida en Ida.
Aleida en Herman Willem lieten zich met hun koets vervoeren naar het dorpje Lage in het graafschap Bentheim, waar zij in een kerkje in het huwelijk traden om vervolgens verder te reizen naar Château de Watte, een vervallen klooster in de buurt van St. Omer. Aleida en haar man voegden zich daar bij een bonte verzameling van Hollandse patriotten. Herman Willem was ondernemend en vaak van huis. Aleida was daar niet rauwig om, want het vuur van de liefde doofde in de loop van de tijd. Bruut en zonder een spoor van liefde nam hij keer op keer bezit van haar met als gevolg een grote kinderschaar. Dolgelukkig was Aleida wanneer de gelegenheid zich voordeed om terug te keren naar Hattem en het huis met de rode luiken, dat zij na het overlijden van haar vader had geërfd, weer te betrekken.
HET HUIS MET DE RODE LUIKEN werd geschreven door MARJA VISSCHER en in 2022 uitgegeven bij uitgeverij Zomer & Keuning. Met bijzondere waardering voor de auteur heb ik genoten van dit boek. Het nu nog bestaande huis met de rode luiken, het Daendelshuis genoemd, zag ik na een bezoek aan het daarnaast aanwezige bakkerijmuseum. De auteur schrijft onder andere in haar nawoord dat zij in de roman “Het huis met de rode luiken”, geschiedenis en fictie voortdurend heeft afgewisseld.
Aleida en Herman Willem lieten zich met hun koets vervoeren naar het dorpje Lage in het graafschap Bentheim, waar zij in een kerkje in het huwelijk traden om vervolgens verder te reizen naar Château de Watte, een vervallen klooster in de buurt van St. Omer. Aleida en haar man voegden zich daar bij een bonte verzameling van Hollandse patriotten. Herman Willem was ondernemend en vaak van huis. Aleida was daar niet rauwig om, want het vuur van de liefde doofde in de loop van de tijd. Bruut en zonder een spoor van liefde nam hij keer op keer bezit van haar met als gevolg een grote kinderschaar. Dolgelukkig was Aleida wanneer de gelegenheid zich voordeed om terug te keren naar Hattem en het huis met de rode luiken, dat zij na het overlijden van haar vader had geërfd, weer te betrekken.
HET HUIS MET DE RODE LUIKEN werd geschreven door MARJA VISSCHER en in 2022 uitgegeven bij uitgeverij Zomer & Keuning. Met bijzondere waardering voor de auteur heb ik genoten van dit boek. Het nu nog bestaande huis met de rode luiken, het Daendelshuis genoemd, zag ik na een bezoek aan het daarnaast aanwezige bakkerijmuseum. De auteur schrijft onder andere in haar nawoord dat zij in de roman “Het huis met de rode luiken”, geschiedenis en fictie voortdurend heeft afgewisseld.
2
Reageer op deze recensie