Lezersrecensie
Een knipoog naar de realiteit van alle dag.
Op jeugdige leeftijd was zij al recalcitrant en dat zou zo blijven. Dat betrof Juliette Kamphuis, dochter van een rijke industrieel. Juliette haar vader was in Wassenaar eigenaar van een zilverfabriek. Hij vond dat Juliette zich voor de zaak nuttig zou kunnen maken als zij koos voor een studie ondernemingsrecht en arbeidsrecht. Als compensatie kreeg zij van haar vader een ruime toelage. Maar daar dacht Juliette anders over. Zij ging naar Amsterdam en koos voor de toneelschool en de kleinkunstacademie. In het Shaffy Theater ontmoette zij Ralph en werd overrompeld door zijn charme en belandde nog dezelfde avond bij hem in bed.
Het was een chique buurt waar Ralph en Juliette hun intrek in een luxe Penthouse hadden genomen. Voor Ralph kwam daar vanwege zijn overlijden onverwacht een einde aan. Eenzaam en depressief bleef de inmiddels zeventig jarige Juliette achter. Daar moest volgens haar verandering in komen. Zij verkocht het dure penthouse en verhuisde naar een zorgvilla. Dat betrof De Barones. Volgens de brochure leek het allemaal zo mooi maar de daarin voorgestelde zaken leken niet op de werkelijkheid. Juliette voelde zich bedrogen en terneergeslagen. De Barones stond ook in een chique buurt. Dat kon je ook wel merken aan de bewoners. Om daar te kunnen wonen moest je immers vermogend zijn. Een beeld van een huis met een blauw dak bleef Juliette bezig houden. Regelmatig had zij dat huis op een landgoed in Wassenaar naast Rijksweg A44 zien staan. Dat beeld liet haar niet meer los.
Gelukkig ontmoette Juliette in De Barones medebewoner Max. Het viel haar op dat hij niets mankeerde en vroeg zich af hoe hij zonder zorgindicatie daar kon wonen. Nee, Max was beslist geen grijze muis dat bleek wel toen Juliette voorstelde om samen leuke dingen te doen. Sommige van die leuke dingen waren zo extreem dat de bewoners van De Barones daar schande over spraken. Maar daar zaten Juliette en Max niet mee.
HET HUIS MET HET BLAUWE DAK werd geschreven door MARGARETH HILLEBRANDT en in 2025 uitgegeven bij Uitgeverij Neckar. Het is een bijzonder leuk, vlot en speels geschreven verhaal. Met een knipoog naar de realiteit van alle dag. Met veel plezier heb ik het gelezen.
Het huis met het blauwe dak bestaat echt en staat naast de A44 op een statig landgoed in Wassenaar. Ooit had ik het genoegen daar een paar keer een weekend te mogen verblijven.
Het was een chique buurt waar Ralph en Juliette hun intrek in een luxe Penthouse hadden genomen. Voor Ralph kwam daar vanwege zijn overlijden onverwacht een einde aan. Eenzaam en depressief bleef de inmiddels zeventig jarige Juliette achter. Daar moest volgens haar verandering in komen. Zij verkocht het dure penthouse en verhuisde naar een zorgvilla. Dat betrof De Barones. Volgens de brochure leek het allemaal zo mooi maar de daarin voorgestelde zaken leken niet op de werkelijkheid. Juliette voelde zich bedrogen en terneergeslagen. De Barones stond ook in een chique buurt. Dat kon je ook wel merken aan de bewoners. Om daar te kunnen wonen moest je immers vermogend zijn. Een beeld van een huis met een blauw dak bleef Juliette bezig houden. Regelmatig had zij dat huis op een landgoed in Wassenaar naast Rijksweg A44 zien staan. Dat beeld liet haar niet meer los.
Gelukkig ontmoette Juliette in De Barones medebewoner Max. Het viel haar op dat hij niets mankeerde en vroeg zich af hoe hij zonder zorgindicatie daar kon wonen. Nee, Max was beslist geen grijze muis dat bleek wel toen Juliette voorstelde om samen leuke dingen te doen. Sommige van die leuke dingen waren zo extreem dat de bewoners van De Barones daar schande over spraken. Maar daar zaten Juliette en Max niet mee.
HET HUIS MET HET BLAUWE DAK werd geschreven door MARGARETH HILLEBRANDT en in 2025 uitgegeven bij Uitgeverij Neckar. Het is een bijzonder leuk, vlot en speels geschreven verhaal. Met een knipoog naar de realiteit van alle dag. Met veel plezier heb ik het gelezen.
Het huis met het blauwe dak bestaat echt en staat naast de A44 op een statig landgoed in Wassenaar. Ooit had ik het genoegen daar een paar keer een weekend te mogen verblijven.
1
Reageer op deze recensie