Zij werd gedwongen om zijn Clara te zijn.

Clara kreeg met een dilemma te maken toen haar tweeëneenhalf jarig zoontje Jakob hevige koorts had. Zij vroeg zich af of zij daarvoor haar man Oscar mocht wekken. Het was nog vroeg en Clara trof hem niet in zijn bed aan. Zou hij de koe en de geit in de stal al aan het melken zijn? Via de achterkamer kwam Clara in de stal en vroeg Oscar om hulp voor Jakob wiens lijfje gloeiend heet aanvoelde en onder de spikkels zat en ernstig ziek leek. Poedelnaakt dompelde Clara Jakob om af te koelen in het water van een regenton waardoor de hitte van zijn lijfje afnam. Jakob die even later in de bedstee lag was wel erg stil vond Clara. Dat benauwde haar en legde luisterend haar oor op zijn borstkastje. Stil. Clara bevroor en realiseerde zich op dat moment dat Jakob dood was. Later vroeg Clara zich af of zij er wel goed aan gedaan had om Jakob in het koude water van de regenton te dompelen. Gauw werden de sporen van de levende Jakob door Oscar uitgewist. In de tuin groef hij een gat dat als graf voor Jakob ging dienen. De zwaarte van Jakob’s overlijden bleef als een loden jas om de schouders van Clara hangen. Op het moment dat Clara bij haar baby Victor dezelfde ziektebeelden zag ontwikkelen als bij Jakob leek het alsof de geschiedenis zich herhaalde. Doodsbenauwd was Clara dat zij ook Victor zou gaan missen. Nee Oscar was ook nu niet bereid om te helpen. Dus stond zij er weer alleen voor.


ZIJ WAS CLARA werd geschreven door SIETSKE SCHOLTEN en in 2025 uitgegeven bij e-publicist, Amersfoort. Het betreft een bijzonder mooi geschreven zwaar verhaal en zo leest het ook. Zij het met een onverwachte wending. Tegen wil en dank moest zij immers Clara zijn. Een psychologische thriller die je bij je keel grijpt. Knap werk Sietske.