een boek over onverwerkte trauma's

Sporen van het voorland is een roman die je veel laat ervaren hoe een Parijse antropologe Valerie Moret, gefascineerd door een professor genaamd Alex Verlinden, later ook genaamd Xela, zich volledig laat storten op het leven en gevaar in Benin om de voodoocultuur te onderzoeken.
zelf heeft zij meer de roots in het modecircuit maar de vrijheid gekregen om toch haar eigen beroepsmatige keuzes te mogen maken met alle gevolgen van dien.
Het boek is door de schrijver wel met enorm veel gedetailleerde informatie omtrent de personen en omgevingen, tevens ook veel Belgisch taalgebruik dus dat moet je wel liggen maar als je daar eenmaal aan gewend bent, zorgt het boek na het eerste gedeelte van het verhaal, wel ervoor dat je wilt doorlezen. wat gebeurd er nu? wat is er aan de hand? wie is Alex nu werkelijk en heeft hij zich niet te ver ingeleefd in de personage Xela. wat gaat er verder met Alex/Xela en Valerie gebeuren? etc. etc. je wordt met het moment nieuwsgieriger. dat zeker.

het boek geeft veel informatie over traumatische ervaringen en hoe de respectievelijke personages zich daar in het leven door laten leiden (of ook het lijden).

het werkt door in het verhaal en laat je aan het onverwachte einde nog even nadenken. je gaat jezelf na het lezen van dit boek dingen afvragen waarvan je aan het begin van het lezen van de boek totaal niet gedacht zou hebben.

voor mij is het net iets anders dan gedacht maar alsnog een bijzonder verhaal