Aangrijpend en pakkend boek dat speelt tijdens WOII!

In dit nieuwste boek van Anna Woltz volgen we de lotgevallen van Ella, Quinn, Jay, Sebastian en in iets mindere mate van Ella’s jongere broer Robbie, wanneer ze allen noodgedwongen in een tunnel van de ondergrondse moeten schuilen voor de bommen die Londen teisteren tijdens WOII.

De veertienjarige Ella is nog niet lang hersteld van polio en loopt sindsdien mank, wanneer ze tijdens het aanschuiven in de rij voor een slaapplaats in de metro het straatschoffie Jay opmerkt. Wat later komt ze in contact met Quinn, een vijftienjarige lady die haar ouders en woonplaats is ontvlucht om in Londen waar het kan bij te springen. In Londen zoekt Quinn samen met Ella haar broer Sebastian op die ze ervan beschuldigt met de vijand mee te heulen.

Wat zullen deze oorlogsvrienden allemaal beleven? Worden familiegeheimen en -vetes blootgelegd en/of opgelost? Komen zij ongeschonden uit de oorlog? Deze en nog heel wat meer vragen worden tijdens het lezen uitgeklaard!

Van de eerste zin af: “We zijn met zijn drieën nu. We waren met zijn vieren, maar één van ons gaat dood. Dat kun je beter maar weten. Nu al, voordat ik begin.” had Anna Woltz mijn volledige aandacht en uiteindelijk wist ze me toch wel in te pakken met dit boek. Ik werd als het ware in het verhaal gezogen, was geïntrigeerd door wat nog komen moest en had het moeilijk om dit boek af en toe aan de kant te leggen.

Anna Woltz heeft een fijne, heldere, rechttoe-rechtaan en pakkende schrijfstijl. Haar woordkeuze, de beschrijvingen, de metaforen … spreken tot de verbeelding en alles werd heel realistisch in korte zinnen neergeschreven. Ondanks het ‘zware’ onderwerp was er toch geregeld plaats voor wat humor en fijn geestigheid. De personages hebben allemaal hun specifieke rol in het verhaal, werden goed neergezet en vooral de wisselwerking tussen de hoofdrolspelers maken, dragen en verbinden het verhaal.

Anna Woltz laat zien dat jongeren van verschillende komaf als het er echt toe doet, toch in harmonie samen kunnen leven en kunnen samenwerken. Op een niet belerende, maar pakkende manier komt de lezer te weten hoe jongeren in de oorlog moesten zien te overleven en langzaam maar zeker legt ze hun ziel, verlangens, emoties en gedachten een voor een bloot.

Het boek behandelt uiteraard in de eerste plaats een gebeurtenis tijdens WOII, maar daarnaast vond ik ook heel wat onderliggende thema’s zoals: klassenverschil, armoede, honger, analfabetisme, liefde, verliefdheid … subtiel aangebracht en soms tussen de lijnen te vinden. Het verhaal stemt tot nadenken, want ook al hebben wij het nu goed, ergens in de wereld is een oorlog aan de gang waar onschuldige slachtoffers bange jaren vol ontbering tegemoet gaan en/of worden gedood.

Anna Woltz heeft de verhaallijnen mooi in elkaar geregen, maakte dat er steeds net genoeg spanning was en wist het verhaal in een bijzonder spannende ontknoping te laten eindigen. De cover van het boek oogt heel erg mooi: een tunnel met licht aan het einde en een meisje dat aanstalten maakt een donkere tunnel in te lopen.

Voor het mooie, aangrijpende en pakkende verhaal, voor de fijne beschrijvingen en voor de leuke schrijfstijl waardeer ik dit boek heel erg graag met vijf sterren.

Meer leuke en interessante recensies zijn te lezen op www.indeboekenkast.com