Meisje met negen levens

Een jonge studente blijkt een zeldzame vorm van kanker aan de long te hebben, ze beschrijft haar belevenissen in en buiten het ziekenhuis in dagboekvorm. Op niet geheel duidelijke wijze - ze zal stukjes naar een krant hebben gestuurd, het dagboek gaat er niet op in hoe ze tot dat besluit gekomen is - krijgen de media er lucht van en wordt ze een landelijke beroemdheid.
Het laatste deel van het boek omschrijft vooral de aandacht die ze dan krijgt en is het minst geslaagd. De schrijfster heeft überhaupt een neiging tot "names dropping".
Maar de rest van het verhaal geeft een treffend beeld van de wereld van kanker, ziekenhuizen, onzekerheid, wat vertel je de buitenwereld?
Mooi zoals ze haar ambivalente gevoelens ten opzichte van het ziekenhuis omschrijft, een gruweloord waar het oordeel over leven en dood geveld wordt en je aan nare behandelingen wordt blootgesteld, maar ook een thuishaven waar ziek zijn norm is. Zeer herkenbaar voor elke kankerpatiënt!
Dankzij haar vlotte, soms wat puberale schrijfstijl, maar dat past uiteraard bij haar leeftijd, is de schrijfster er uitstekend in geslaagd om een boek te schrijven waarin kanker zusterlijk naast het gewone leven een rol speelt, want zo kan het leven nou eenmaal zijn. Veel humor gelukkig, de suikerzoete romantische fantasieën over dokter K. zijn bij tijd en wijle hilarisch. Beeldspraak daarentegen, zoals "een enkeltje naar boven" als ze in het ziekenhuis in de lift zit, had ze beter achterwege kunnen laten.
De negen pruiken die ze aanschaft om verschillende persoonlijkheden mee uit te drukken zouden in een fictief verhaal cliché zijn, maar hier past het bij het extraverte type dat ze in werkelijkheid is.
Een minpuntje is dat we verder niet zoveel van haar te weten krijgen, behalve dat ze het vat hormonen is wat we allemaal op die leeftijd zijn en dat ze een lieve familie en goede vrienden heeft. Ze is Politicologie gaan studeren om het onrecht in de wereld tegen te gaan, later in het boek doet ze aan meditatie en eet natuurvoeding. Maar wat ze daar precies mee wil komt niet uit de verf. Wat meer van dit en wat minder Matthijs van Nieuwkerk en consorten had het boek net wat sterker gemaakt.