Tot op de bodem

Bram wordt sinds het overlijden van zijn vader overweldigd door rouw en verlies. In zijn poging om niks te voelen zoekt hij zijn uitvlucht in drank, drugs en het drukke uitgaansleven. Tot het licht echt uitgaat en hij wakker wordt in zijn eigen ellende. Bram is er niet blij mee dat een opname in een verslavingskliniek de beste oplossing lijkt te zijn. Daar ontmoet hij een man die hem niet alleen dwingt in de spiegel te kijken, maar ook gevoelens wakker maakt waarvan hij het bestaan niet kende.
Maarten is therapeut en door een ingrijpende gebeurtenis in zijn jeugd is hij vastbesloten om zoveel mogelijk mensen hetzelfde lot te besparen. Misschien niet voor de verslaafde zelf, maar wel voor hun naasten. Hij had niet verwacht zelf weer zo een naaste te worden, want zodra Bram in zijn leven komt wil zijn gevoel alle grenzen van professionaliteit en wijsheid overschrijden. Gaat hij een muur opbouwen of laat hij het toe?

Ryanne Veldkamp die haar naam al meer dan heeft gemaakt in het schrijversland heeft de handen in een geslagen met Roel Dirven. Dit is zijn debuut, maar als je het verhaal hebt gelezen zou je dat niet zeggen. Het verhaal is zo goed geschreven dat het moeilijk te onderscheiden wie er achter welk personage zit.

Bram ziet het allemaal niet meer zitten sinds het overlijden van zijn vader met wie hij een goede band had. Hij zoekt zijn heil in de drank en de drugs en het drukke uitgaansleven. Hij drijft steeds verder af van de realiteit en daarom loopt daar in alles mis. Als hij wakker wordt in zijn eigen ellende, kan hij niet anders dan zijn broer gelijk geven en zich op te laten nemen in een verslavingskliniek al ziet hij dat helemaal niet zitten. Daar komt hij in contact met Maarten zijn therapeut. Hij dwingt hem niet alleen om in de spiegel te kijken, maar maakt nog meer gevoelens bij hem los. Maarten heeft in zijn jeugd meer dan genoeg meegemaakt waardoor de keuze van therapeut worden niet uit de lucht is komen vallen. Hij wilt mensen helpen en dan niet alleen de verslaafde zelf, maar ook de mensen die achter die persoon staan. Bij Bram komen echter andere gevoelens om de hoek kijken. Echter wilt hij niet toegeven aan deze gevoelens, want hij wilt niet weer aan de zijlijn staan. Hun band is mooi, maar heftig ze halen het beste in elkaar naar boven, maar ook zeker de gevoelens die ze niet aan andere willen laten zien. Beide mannen sluit je in je hart en gun je het beste.

Dit boek heeft me diep geraakt door de thema's die erin voorkomen, het heeft me laten lachen maar ook soms met een brok in de keel verder laten lezen. Dat Ryanne Veldkamp kan schrijven staat als paal boven water en wat ze ook schrijft ik wil het lezen. Ik hoop dat Roel Dirven nog meer stappen gaat zetten in het auteursschap want dat ligt hem zeker en wie weet nog een keer in samenwerking met Ryanne Veldkamp, want ze vormen een gouden duo.