De eliminatie - Daniëlle Bakhuis - Stap nooit op een bus zonder na te denken

Het wordt donker in de loods, opeens verschijnt er een zin op de muur, een zin in het fluo groen, zo groen als het meest chemische gif, die de aandacht van alle tien ontvoerden trekt. Chleo leest de zin honderd keer, maar er blijft hetzelfde staan, nl. ELIMINEER DE HELFT OM DE ANDEREN TE LATEN LEVEN. Dit is waar het allemaal om draait, waarom zijn de vijf mensen die het zullen overleven meer waard dan de andere vijf die geëlimineerd zullen worden. In een spannende thriller van 268 pagina’s vol van mysterie kom je erachter.

Ik ging op zoek naar een vlot leesbare thriller met veel spanning en mysterie en dat niet te veel pagina’s bevatte om in één keer uit te lezen, ik stuitte op de recensies van Daniëlle Bakhuis haar boeken en door de lovende commentaren en recensies wist ik dat één van haar boeken een goede keuze was. ‘De eliminatie’ is het achtste boek dat ze heeft geschreven en er is duidelijk te zien dat ze ervaring heeft met young-adult thrillers, de spanning bouwt zich op tot het einde waardoor het boek vlot leest.

Chleo is een zeer ongewone tiener, ze praat niet veel, ze heeft geen vrienden en ze wordt gepest op school. Wanneer de anderen op school zeggen dat ze niets waard is en dat ze dood mag vallen krijgt Chleo een krop in haar keel en verstijft ze helemaal, dit gebeurde vandaag ook en dit zorgde er zeker niet voor dat ze zichzelf beter voelde op school. Die ochtend had Chleo ook ruzie met haar moeder en het besef kwam daarna pas dat er met een paar vreselijke woorden zijn gesmeten langs haar kant, deze twee elementen samen maakte dit de slechtste dag van haar leven. Doordat de auteur een beetje achtergrond informatie geeft zorgt het er ook voor dat de lezer zich beter kan inleven in het verhaal waardoor het boek aantrekkelijker leest. Er is ook medelijden die invloed heeft op het lezen van het verhaal omdat het meer inhakt op de lezer en de ervaring om een gepest meisje met problemen en die alleen met haar moeder leeft voor te stellen dan het populairste meisje van school die alles heeft.

Na school gaat Chleo liefst zo snel mogelijk naar huis om zichzelf te excuseren bij haar moeder. Zoals altijd staat ze op de bus te wachten, maar dit keer komt dezelfde bus als altijd niet, het is een andere bus maar er staat wel op dat deze naar het centrum gaat dus besluit ze om deze bus te nemen. Het is al laat en Chleo heeft er een lange dag opzitten, dus ze valt in slaap op de bus.



Als ze wakker wordt merkt ze iets vreemd, er zitten negen andere mensen die ze herkent als de andere passagiers van de bus. Ze zit samen met een junk, een oude man, een zieke man, een baby, een vluchteling, een miljonair, een beroemdheid, een moeder en jong volwassenen. Niemand weet wat er aan de hand is of hoe ze hier zijn gekomen. Het is allemaal zeer geloofwaardig, want dit is het dagelijkse leven van een tiener, je gaat naar school, je stapt op de bus en je gaat naar huis, wat kan hier nu fout gaan? Dit boek bewijst in het extreme dat bij elke situatie iets fout kan lopen. Die geloofwaardigheid vervaagde wel een beetje toen ze met tien in de loods zaten en niemand wist hoe ze daar zijn gekomen, of heeft dit juist met het verhaal te maken? Dit is een voorbeeld van de spanning en mysterie die zich doorheen het verhaal opbouwt. Ook door de korte hoofdstukken blijft het verhaal spannend omdat zich elke keer weer een nieuw probleem voordoet dat vol mysterie zit.

Ze wisselen informatie uit en denken na over hoe ze hier zijn geraakt, tot opeens het licht uitgaat en er verschijnt een gifgroene tekst op de muur van de loods. ELIMINEER DE HELFT OM DE ANDEREN TE LATEN LEVEN. Wat heeft dit te beteken? Is dit een grap of een droom waar ze zo meteen uit opstaat? Door het opschrift op de muur wordt het citaat ‘ik kan niet dood, ik mag niet dood, ik heb nauwelijks geleefd’ vaak aangehaald en dit valt op omdat ze zichzelf moeten verdedigen en willen dat de oude mannen eerst heengaan voor hun, dit is het egoïstische kantje van de mens die de auteur zeker wilt aanhalen om het verhaal meer geloofwaardig te maken toch stopt hier de geloofwaardigheid ook, het slaat om van non-fictie naar fictie in één zin, welke zieke geest zou dit tien onschuldige mensen aandoen. Deze ene zin zorgt wel voor het verhaal en voor de grote mysterie die ontstaat, er ontstaat ook een soort van vijandigheid tussen de personages, groepen worden gevormd en dit merk je wel aan toon waarop het vervolg wordt geschreven. Toch weet de auteur je wederom dieper in het verhaal te trekken door vijandelijke sfeer tussen de personages te laten ontstaan.

Dit boek is zeker een aanrader ook als je niet graag een boek vastneemt omdat het zeer vlot leest en het taalgebruik is zeer eenvoudig te begrijpen. Spijtig is wel dat er veel taalfouten in het boek staan die vaak wel opvallen en de leeservaring verminderen.