De kleuren van het donker

De cover van deze thriller sprak me direct aan. De overgang van kleuren is mooi en zorgt dat mijn aandacht meteen erna getrokken wordt.
We duiken in het leven van Patch en krijgen een mooie kijk op de vriendschap die hij heeft met Saint. Wanneer hij ontvoerd wordt is Saint in alle staten en gaat ze op zoek naar hem.
Patch komt op de plek waar hij gevangen zit in aanraking met Grace. Wanneer Patch dan toch weet te ontsnappen is er geen bewijs dat Grace ooit bestaan heeft. Maar hij gaat toch op onderzoek uit.

Ik merk dat ik de schrijfstijl van deze auteur weet te waarderen. De gedetailleerde schrijfstijl zorgt dat ik me tijdens het lezen waan in de benoemde supermarkt, kamer etc. Dat kan ik enorm waarderen in een boek. Zelfs emoties weten tot je door te dringen en wanneer dat iemand lukt met geschreven woorden dan ben je in mijn ogen goed.
We volgen de hoofdpersonages langere tijd waardoor je een heel goed beeld krijgt van deze. Alle herinneringen en de daarbij behorende emoties weten een weg te vinden naar de lezer. Daardoor ontstaat er diepgang van de personages.


Echter ben ik wel van mening dat het woord thriller niet in aanmerking komt voor dit verhaal. Het is eerder een psychologische roman. Thriller dekt totaal niet de lading van het boek.