elmwood

Laten we allereerst benoemen hoe mooi ik de cover vind. De verschillende kleuren groen en de schim in het midden maken dat ik direct aangetrokken wordt tot het boek.
Dit is het derde deel in de Schaduwkronieken serie, maar alle delen zijn los te lezen.

We lezen over Jelmer. Hij woont bij zijn tante nadat zijn moeder verongelukt is. Zijn band met zijn tante is niet sterk en ze je merkt op de eerste pagina´s al hoe blij ze is dat Jelmer naar kamp Elmwood gaat. Jelmer heeft er eigenlijk geen zin in maar hij heeft online een vriend leren kennen die ook naar het kamp komt, en dat maakt het voor Jelmer aantrekkelijker om te gaan.

Vanaf het moment dat Girbe Jelmer komt haalt voel je als lezer tussen de regels door een bepaalde mysterieuze vibe. En dat zorgt ervoor dat ik direct het verhaal wordt ingetrokken. Bij aankomst op het kamp ziet Jelmer al dingen die hij liever niet wil zien. Ook ´s avonds aan het kampvuur tijdens de sterke verhalen gaat hij zich steeds onprettiger voelen. En als lezer ga je helemaal mee in dit gevoel. En dat heeft van Berckum goed gedaan. Hij weet me te blijven interesseren met alles wat hij laat gebeuren op kamp Elmwood.

Er komen wat personages bijkijken die op het kamp aanwezig zijn. Deze zijn allemaal een toevoeging aan het verhaal zelf en de spannende momenten die er langs komen.
Ik merk dat deze young adult op een fijne manier geschreven is. Zonder al te veel moeilijke woorden wordt het verhaal je gegeven. De spanning die als een rode draad door het verhaal heen gaat weet je als lezer in het verhaal te trekken en maakt dat je wilt weten hoe het nu precies zit in Elmwood en het Zwarte Woud. Een deel dat me zo nieuwsgierig maakt dat ik ook zeker de voorgaande ga lezen en als het in de toekomst nog delen uitkomen ik deze zeker in de gaten ga houden.