Dikke tranen gegarandeerd

Vorige zomer las ik 'Baguette met jam voor twee '. Vanaf dat moment stond 'Leven met een leugen' op mijn verlanglijstje. Hopend dat deze ook via koboplus te lezen zou komen wachtte ik 'geduldig' af.
Toen meldde ik me aan voor de leesclub 'Omkijken naar morgen' en moest het voorgaande deel wat mij betreft eerst gelezen worden.

Mijn eerste indruk toen het boek binnen was gekomen was heel tof.
Wat een mooi boek met afgeronde hoeken.
Een sprekende cover die zoveel ramantiek uitstraalt en Wendy die me vertelde de tissues vast klaar te zetten.
Dit kon alleen maar een heel mooi boek worden.

Het verhaal gaat verder waar Nate en Lize gebleven waren, maar dan met Sofie, de tweelingzus van Nate, en Jelle een vriend van Nate en Sofie.
Alleen is Sofie al haar halve leven verliefd op Jelle.
Na een vreselijke gebeurtenis in hun leven verdween Jelle zomaar van het toneel.
Toen ze hem jaren later weer tegenkwam belandde ze met hem in bed en hop.. weer was hij verdwenen. Veel haat en liefde gevoelens door elkaar, maar nee Sofie wil niets meer van hem weten.

Tot ze op skivakantie gaat met een vriendin en daar Jelle tegenkomt en daar met hem ingesneeuwd komt te zitten.
Ze zijn op elkaar aangewezen en vertellen elkaar daar echt alles wat ze tot dan toe voor iedereen verborgen hebben kunnen houden.

Wendy kan alles zo mooi neerzetten dat je alles voor je ziet. Ze laat je schateren van de lach om je daarna te confronteren met heftige en verdrietige emoties.
Het ongeluk waar Sofie, Jelle en Nate hun vriend Twan bij verloren drukt zwaar op hun levens en heeft ervoor gezorgd dat de 3 elkaar verloren.
De gesprekken die hierover gevoerd worden tussen Sofe en Jelle, maar ook met Nate zijn hartverscheurend en laten dan ook de tranen over je wangen stromen.
Naast de serieuze en verdrietige stukken heb ik ook zitten schateren van de lach.

Hier bijvoorbeeld
Jelle:
Je had me wel kunnen verwonden? Ik heb een bult op mijn harses ter grootte van de Himalaya en mijn ballen zitten respectievelijk links, dan wel rechts in mijn lieskanaal en lijken voorlopig niet meer naar mijn balzak te willen verhuizen.

Ja ik weet het.
Leedvermaak, ik lag in een stuip van de lach.
Door dit soort momenten kon ik af en toe bijkomen van alle emotie.
Wendy heeft zo een bijzonder boek neergezet. Het is zoveel meer dan alleen een feelgood boek.
Dit boek heeft zoveel inhoud.
Verdriet, onzekerheden, liefde, haat, angst en verwerking maken dit een heel bijzonder verhaal.

En het mooiste van alles, er is nog een deel dus ik ga binnenkort snel verder lezen in 'Omkijken naar morgen' en zien hoe Wendy het verhaal van Femke, de zus van Jelle, laat doorlopen na dit prachtige verhaal.

Leven met een leugen verdient wat kij betreft echt ☆☆☆☆☆