azerty

We volgen Marijn die op achtjarige leeftijd werd ontvoerd door de geesteszieke Rina. Toen Rina op een mooie zomerdag even buiten mocht uit de psychiatrie waarin ze opgenomen was, ontmoet ze de achtjarige Marijn die haar onmiddellijk doet denken aan Davy, het zoontje dat ze verloren had.
Rina raakt er zo van overtuigd dat Marijn haar Davy is en neemt hem een dag later mee naar het huis van haar overleden oom. Hier houdt ze hem een tweetal weken vooraleer Marijn de mogelijkheid vindt om te ontsnappen.

Nooit dit trauma te boven gekomen zien we Marijn tweeëntwintigjaar later, hij leeft een rustig leven totdat hij te horen krijgt dat hij en zijn broer, Kris, miljoenen erven van hun overleden oudoom die ze nooit gekend hadden.

In het begin was ik verward door het boek en de manier waarop het verhaal verteld werd, maar dit gevoel veranderde al snel eenmaal ik verder in het verhaal gesleept werd. We leren op korte tijd veel personages kennen wat soms lastig was, maar gelukkig waren de personages makkelijk uit elkaar te houden.
Elk personage speelde doorheen het boek een belangrijke rol, ookal was dit in het begin niet direct merkbaar. Dit was een leuke verandering aangezien veel boeken gebruik maken van ‘tweederangs personages’ die vaak ook niet of weinig worden uitgeschreven. Elk personages kon op een bepaald moment van het boek gezien worden als hoofdpersonage, maar het belangrijkste hoofdpersonage is en blijft Marijn.

Voor mij is dit boek een 4/5 waard, ik heb er erg van genoten en heb meegeleefd met de personages. Het boek wordt omschreven als thriller en in het begin was ik het hier niet mee eens, maar hoe verder ik in het boek was, hoe meer ik op het puntje van mijn stoel zat om te weten hoe alles zich ging ontknopen. Al bij al klopt deze marketing dus.
Een kleiner trigger warning voor dit boek, er wordt veel gesproken over zelfmoord, psychologische problemen en moord dus indien je gevoelig bent aan dit soort onderwerpen is het misschien verstandig op te letten voor je dit boek vastneemt.