Liefdevolle ode aan Saint Thomas en aan een familie.

Schrijfster Alice Hofmann schrijft in uitvoerige en kleurrijke zinnen een familie kroniek en dan met name over de familie van Camille Pizarro. En tegelijkertijd een liefdevolle ode aan het eiland Saint Thomas, in de negentiende eeuw. Een mooie familiekroniek, met name over de moeder Rachel, haar leven, haar verbintenissen, haar vriendschappen, haar familie en haar leven op het eiland. En haar verlangen om af te reizen naar Parijs. De beschrijvingen met name over het eiland Saint Thomas, zijn liefdevolle en kleurrijk. De schrijfster heeft zich duidelijk verdiept in de tijdsperiode en hoe het eind er in die tijd uit heeft gezien. Ook de beschrijvingen van Parijs, in die tijd, zijn mooi. Het is mooi, om te lezen hoe fictie en non-fictie met elkaar verweven worden, tot een mooi en leesbaar geheel. Hier en daar verliest Hofmann zich in wat te uitvoerige beschrijvingen en gedachtespinsels, die soms de vaart wat uit het boek halen. Maar voor liefhebbers van familiegeschiedenissen en geschiedenis, een aanrader.