Gepensioneerd maar niet uitgeteld

In dit boek maken we kennis met Maggie, een gepensioneerd CIA agente en haar vrienden. Het verhaal begint met een ex-collega van Maggie die bedreigd wordt, en direct daarop leren we Maggie kennen die een teruggetrokken leven ergens in een uithoek van Main waar ze kippen verzorgd en regelmatig met haar vrienden (CIA agenten op rust) samenkomt. Ze heeft een goede relatie met haar buren, Luther en zijn kleindochter. Een rustig leven tot het verleden haar inhaalt en er een lijk op haar oprit gevonden wordt. En dan kom je via flash backs heel wat te weten over Maggie en haar vroegere werkkring. Haar verloren liefde en de reden waarom ze de Agency de rug heeft toegekeerd. Er volgt een eerdere trage aanloop naar de uiteindelijk verrassende climax waarin ook de kleindochter van Luther een cruciale rol speelt. Het einde speelt zich in een record tempo af, alle losse eindjes vallen op hun plaats, je wil meer weten en dan stopt het verhaal. Een grote uitnodiging om het vervolg te lezen want je wil echt meer te weten komen over Maggie, de vrienden van de Martiniclub, Jo de politieagete, Luther en Callie.
Echt een meerwaarde dat de oudere garde zo'n belangrijke rol toegewezen krijgt!