10 jaar nadat het AIDS-virus bedwonden werd, wordt de aarde geteisterd door een nieuwe ziekte die uiterst besmettelijk is en nog vele malen dodelijker is dan zijn voorganger. Om de bevolking nog een ietwat normaal leven te laten leiden, worden zieken en gezonde mensen in strikt gescheiden leefgemeenschappen gehuisvest.

Het verhaal speelt zich af in Amsterdam, waar Tom Weber, een documentairemaker, samen met vrouw en dochter, woont en werkt. Hij meent te ontdekken dat de machthebbers de informatie naar de bevolking toe manipuleren, maar zijn goede leven maakt dat hij het niet verder onderzoekt. Als wat later zijn dochter aan de ziekte sterft, en hij gescheiden wordt van zijn vrouw, besluit hij niet aan de kant te blijven staan, maar zijn vermoedens tot op het bot uit te zoeken.

Dit boek werd in 1987 beloond met de Gouden Strop. De prijs van het beste Nederlandstalige spannende boek. En meer nog: Tomas Ross zal deze prijs nog 2 keer in ontvangst mogen nemen, en is daarmee behoort hij, samen met Bob Mendes en Jef Geeraerts tot de meest bekroonde auteurs van het genre.

Een boek schrijven dat zich afspeelt in de toekomst moet de natte droom zijn van zowat elke schrijver. Zo'n tijdskader laat de auteur toe om zijn verbeelding de vrije loop te laten om zo een totaal fictieve samenleving te creëren, waar met niets of niemand moet rekening gehouden worden.

Een boek schrijven dat zich afspeelt in de nabije toekomst is al een moeilijkere opdracht, want hier moet je nog wat rekening houden met de huidige wereldsituatie. Dit maakt het voor de lezer dan weer fijner om lezen, want hier zijn er nog tal van aanknopingspunten met de realiteit.

Wat nog fijner is om lezen, is een verhaal dat zich in de nabije toekomst afspeelt, maar dat al een tijdje geleden geschreven werd. In dit geval kan je al een deel van de toekomstvisie van de auteur toetsen aan de situatie zoals ze nu is.

Bèta is zo'n boek: het verhaal is al bijna 20 jaar op de markt, en speelt zich af in 2016. En het moet gezegd, Tomas Ross heeft zijn best gedaan om een wereld te scheppen waar het heden nog herkenbaar is, maar die toch totaal afwijkt van de aarde zoals wij ze kennen. Maar zoals niet te vermijden is, heeft de realiteit op sommige vlakken de verbeelding van de auteur ingehaald: in het boek staat de Berlijnse muur nog, en roken op openbare plaatsen is er geen probleem.

Ook is het mooi om zien hoe de auteur zijn personages kritisch laat terugkijken naar het heden, met name het huidige omroepbestel en de wijze waarop de politiek momenteel bedreven wordt.

Tomas heeft een zeer vlot leesbaar schrijfstijl, die geen moment verveelt. Zijn hoofdpersonage, dat zeer goed uitgewerkt is, wordt danig op de proef gesteld, en ten allen tijde wordt zijn gemoedsgesteldheid zeer realistisch beschreven. Ik kon mij echt in de man inleven.

Mijn kennismaking met Tomas Ross was een openbaring, en de bekroning van het boek is mijn inziens volledig terecht. Ik heb er van genoten.