Lezersrecensie
Een waardige opvolger
'Paternoster' is de tweede thriller van Luc Vos met Anne Verelst in de hoofdrol. Met het eerste deel 'Zeven' won Luc Vos de Thrillzone award 2022 en behaalde hij de derde plaats bij de VN Publieksfavorieten van de 44ste Detective en Thrillergids. Ik was dus razend benieuwd of Paternoster het niveau van Zeven zou halen want de lat lag voor Luc toch wel heel hoog.
In Paternoster worden verschillende geestelijken op dezelfde gruwelijk wijze vermoord. Anne Verelst en haar team staan voor een raadsel. Iedere keer als ze denken dat ze de dader kunnen vangen, komen ze net te laat. Wanneer haar baas Jean Martens dan ook de pedalen kwijt geraakt, wordt het voor haar en haar team er niet gemakkelijker op.
De tijd dringt...
De cover is donker en duister. Een man die aanvalt met een mes in de hand. Zijn gezicht zie je niet, hij heeft een kap aan. Hij wil niet herkend worden.
De titel paternoster is kort maar krachtig. Gegarandeerd dat ik wanneer ik een paternoster nog zal zien, ik steevast aan het boek zal denken
Op de cover staat pater noster van elkaar geschreven. Misschien is dit niet de bedoeling omdat het zonder - mooier oogt.
Maar toch misstaat het niet want pater noster = Onze Vader en dit past ook perfect bij het verhaal.
Luc is met Paternoster er opnieuw in geslaagd om een schitterende thriller uit te brengen.
Hij heeft een vlotte pen en schrijft heel beeldend.
De karakters worden sterk uitgewerkt. Je leeft met hen mee.
Hij kan de lezer boeien, hij schrijft zo spannend dat hij in staat is om de lezer vast te houden tot wanneer het boek uit is.
Toen ik paternoster dichtsloeg, maakte ik de bedenking welk boek ik nu het best vond deze laatste of Zeven. Eerst vond ik Zeven wel beter want de moorden waren echt doordacht, terwijl in paternoster iedereen op dezelfde manier vermoord wordt. Maar nu ik paternoster heb laten bezinken, besef ik dat er geen enkele thriller is, die ik al gelezen heb, die me zo liet twijfelen of ik al of niet sympathie voor de moordenaar had. Ben er trouwens nog niet aan uit. Ik vond het alleszins weer een kanjer van een thriller. Laat het volgend boek maar komen, ik kijk er al naar uit
In Paternoster worden verschillende geestelijken op dezelfde gruwelijk wijze vermoord. Anne Verelst en haar team staan voor een raadsel. Iedere keer als ze denken dat ze de dader kunnen vangen, komen ze net te laat. Wanneer haar baas Jean Martens dan ook de pedalen kwijt geraakt, wordt het voor haar en haar team er niet gemakkelijker op.
De tijd dringt...
De cover is donker en duister. Een man die aanvalt met een mes in de hand. Zijn gezicht zie je niet, hij heeft een kap aan. Hij wil niet herkend worden.
De titel paternoster is kort maar krachtig. Gegarandeerd dat ik wanneer ik een paternoster nog zal zien, ik steevast aan het boek zal denken
Op de cover staat pater noster van elkaar geschreven. Misschien is dit niet de bedoeling omdat het zonder - mooier oogt.
Maar toch misstaat het niet want pater noster = Onze Vader en dit past ook perfect bij het verhaal.
Luc is met Paternoster er opnieuw in geslaagd om een schitterende thriller uit te brengen.
Hij heeft een vlotte pen en schrijft heel beeldend.
De karakters worden sterk uitgewerkt. Je leeft met hen mee.
Hij kan de lezer boeien, hij schrijft zo spannend dat hij in staat is om de lezer vast te houden tot wanneer het boek uit is.
Toen ik paternoster dichtsloeg, maakte ik de bedenking welk boek ik nu het best vond deze laatste of Zeven. Eerst vond ik Zeven wel beter want de moorden waren echt doordacht, terwijl in paternoster iedereen op dezelfde manier vermoord wordt. Maar nu ik paternoster heb laten bezinken, besef ik dat er geen enkele thriller is, die ik al gelezen heb, die me zo liet twijfelen of ik al of niet sympathie voor de moordenaar had. Ben er trouwens nog niet aan uit. Ik vond het alleszins weer een kanjer van een thriller. Laat het volgend boek maar komen, ik kijk er al naar uit
1
2
Reageer op deze recensie
