Romantiek met een vleugje familiedrama

Ik mocht De kleur van Colorado lezen voor een leesclub en dat is maar goed ook, want anders had ik het boek nooit opgepakt. De kaft heeft mooie warme kleuren, maar schreeuwt ‘supermarktromannetje’. En dat is jammer, want het verhaal is zoveel meer dan dat.

Camden komt na jaren in het leger gezeten te hebben weer terug in zijn geboortedorp. Vanwege nare ervaringen in het verleden heeft hij zichzelf beloofd om daar nooit meer terug te keren, maar als zijn vader ziek wordt en hem vraagt om naar huis te komen doet hij dat zonder aarzelen. Thuis in het kleine plaatsje Alba komt hij Willow weer tegen, de jeugdvriendin die hij nooit heeft kunnen loslaten.

Het verhaal wordt afwisselend vanuit het perspectief van Camden en Willow verteld. Dit heb ik als erg prettig ervaren, omdat je hierdoor volledig in het verhaal wordt gezogen. Hoewel de relatie tussen Camden en Willow centraal staat, speelt ook de ziekte van Art, de vader van Camden, een belangrijke rol. Het zorgt ervoor dat het boek niet te zoetsappig wordt en het leest dan ook meer als een roman dan als een feelgood boek. Liefde, familie, verlies en wraak zijn allemaal thema’s die naar voren komen. Het boek is een aanrader voor liefhebbers van feelgood, maar ook voor mensen zoals ik, die dit soort boeken juist meestal links laten liggen. Ik ben aangenaam verrast.