Lezersrecensie
Strekkende meter gereserveerd op de boekenplank.
Zoals velen, "ken" ik Robin Rozendaal van haar gelijknamige YouTube kanaal waarop ze o.a. tips geeft over schrijven en illustreren van verhalen.
Tijdens Castlefest 2023 heb ik de kans waargenomen het boek persoonlijk bij haar te halen, en even een gesprek met haar te hebben, wat erg leuk was.
Ik was reuze benieuwd naar haar boek en ben er vol verwachting aan begonnen.
Zoals vaak met het starten aan een nieuwe serie (naar verluid kan deze serie uitgroeien tot een tiendelig Epos), ervaar ik altijd een cultuurschok om de nieuwe karakters te leren kennen, en een gevoel te krijgen van wie ze zijn en wat hun rol in het avontuur gaat worden. Ik ben daarin echt bevooroordeeld als het gaat om Nederlandse auteurs, omdat ik een 'plat' verhaal verwacht. Niet platvloers, maar met weinig sjeu om het maar zo te noemen.
Gelukkig kan ik zeggen dat, ondanks sommige typisch Nederlandse dingetjes die nu eenmaal thuishoren in een hedendaagse Portal-Fantasy vanaf Nederlandse bodem (letterlijk én figuurlijk), ik positief verrast was over de diepgang die Robin weet te leggen in haar verhaal.
Veel van de sociale problemen die we kennen uit onze wereld spelen zeker ook een rol in haar verhaal, wat ze met zeer veel finesse weet te brengen zonder belerend of oordelend over te komen. Het draagt simpelweg bij aan de karakters die daarmee bestaansrecht krijgen in hun wereld. Naast dit alles weet ze een prachtige wereld te creëren die vol is van wezens, en zaken die het geheel geloofwaardig bij elkaar brengt.
Ik zie invloeden voorbij komen van Klassiekers zoals 'the Never Ending Story (Michael Andreas Helmuth Ende)', 'Lord of The Rings ( J.R.R. Tolkien)', 'Levende schepen (Robin Hobb), en dat zijn stuk voor stuk grote namen.
Al met al een mooi debuut die je aan het einde van het boek laat hunkeren naar meer. Het verhaal is lang niet af, en dat zal mensen die een gesloten verhaal willen lezen met een onbevredigd gevoel achter laten, maar als een fervent lezer van lange series zoals 'het Rad des Tijds' ( Robert Jordan), 'Magiër' ofwel de Tovenaar Puc ( Raymond E. Feist), en de Donkere Toren serie van Stephen King, kijk ik uit naar de volgende delen van 'De Levende Steden', van Robin Rozendal.
Tijdens Castlefest 2023 heb ik de kans waargenomen het boek persoonlijk bij haar te halen, en even een gesprek met haar te hebben, wat erg leuk was.
Ik was reuze benieuwd naar haar boek en ben er vol verwachting aan begonnen.
Zoals vaak met het starten aan een nieuwe serie (naar verluid kan deze serie uitgroeien tot een tiendelig Epos), ervaar ik altijd een cultuurschok om de nieuwe karakters te leren kennen, en een gevoel te krijgen van wie ze zijn en wat hun rol in het avontuur gaat worden. Ik ben daarin echt bevooroordeeld als het gaat om Nederlandse auteurs, omdat ik een 'plat' verhaal verwacht. Niet platvloers, maar met weinig sjeu om het maar zo te noemen.
Gelukkig kan ik zeggen dat, ondanks sommige typisch Nederlandse dingetjes die nu eenmaal thuishoren in een hedendaagse Portal-Fantasy vanaf Nederlandse bodem (letterlijk én figuurlijk), ik positief verrast was over de diepgang die Robin weet te leggen in haar verhaal.
Veel van de sociale problemen die we kennen uit onze wereld spelen zeker ook een rol in haar verhaal, wat ze met zeer veel finesse weet te brengen zonder belerend of oordelend over te komen. Het draagt simpelweg bij aan de karakters die daarmee bestaansrecht krijgen in hun wereld. Naast dit alles weet ze een prachtige wereld te creëren die vol is van wezens, en zaken die het geheel geloofwaardig bij elkaar brengt.
Ik zie invloeden voorbij komen van Klassiekers zoals 'the Never Ending Story (Michael Andreas Helmuth Ende)', 'Lord of The Rings ( J.R.R. Tolkien)', 'Levende schepen (Robin Hobb), en dat zijn stuk voor stuk grote namen.
Al met al een mooi debuut die je aan het einde van het boek laat hunkeren naar meer. Het verhaal is lang niet af, en dat zal mensen die een gesloten verhaal willen lezen met een onbevredigd gevoel achter laten, maar als een fervent lezer van lange series zoals 'het Rad des Tijds' ( Robert Jordan), 'Magiër' ofwel de Tovenaar Puc ( Raymond E. Feist), en de Donkere Toren serie van Stephen King, kijk ik uit naar de volgende delen van 'De Levende Steden', van Robin Rozendal.
1
Reageer op deze recensie
