Huilen achter de camera

Met het boek Huilen achter de camera werpt de schrijfster licht op een onderwerp dat veel in de media heeft gespeeld en helaas ook nog dagelijks voorkomt.

Wanneer je het boek openslaat vind je op één van de eerste pagina's een gedicht dat al meteen binnenkomt en indruk op je maakt. Ook is het vormgegeven met een aantal zwart wit illustraties en ieder nieuw hoofdstuk is voorzien van mooie chapter art.

Het verhaal wordt verteld vanuit vier verschillende perspectieven. Iets wat ikzelf altijd heel erg prettig vind. Alhoewel ik niet alle handelingen van de personages altijd even logisch vond leest het niet alleen makkelijk weg, maar is het tegelijkertijd ook confronterend, emotioneel en een nog grotere eye-opener dan het al was. Niet zomaar een thriller, maar eentje die stof tot nadenken geeft. Die de kwetsbaarheid van kinderen blootlegt en ook het falen van de mensen die in mijn ogen hun absolute veilige thuishaven zouden moeten zijn.

Ondanks het maatschappelijke stuk is het verhaal ook spannend en gaat er na iedere aanwijzing een ander scenario door je hoofd. De dader had ik al eens verdacht, maar toch wist de schrijfster me af en toe op een ander spoor te zetten.

Uiteindelijk komen alle losse eindjes goed samen. En zoals ook in dit boek naar voren komt, ieder huisje heeft zijn kruisje. Het kan allemaal nog zo leuk en mooi op camera en op sociale media worden gepresenteerd, maar dat weergeeft niet altijd het volledige beeld.

Wat mij betreft een aanrader om te lezen om zo nog meer bewustwording te creëren rondom dit onderwerp.

@lyonaroseofficial nogmaals hartstikke bedankt voor dit recensie-exemplaar!