Kies goed waar je echt een 'fuck' om wilt geven

Amerikaans beroepsblogger Mark Manson weet als geen ander de aandacht van de lezer naar zijn boek te trekken. Scheldwoorden in de titel doen het goed in bloggerland, maar ook in het boekenvak. Dus heet dit boek ‘De edele kunst van not giving a fuck’ en niet ‘Prioriteiten stellen’ of ‘Focus op wat je belangrijk vindt’.

Ook de inleiding bevat heel vaak het woord ‘fuck’. Zo vaak dat het bijna gaat vervelen. Maar als je eenmaal dat deel van het boek door bent, vind je geen scheldwoord meer terug. Integendeel, Manson schrijft na de inleiding eigenlijk een vrij klassiek zelfhulpboek.

Wat wil Manson ons dan vertellen? Dat we in onze zoektocht naar meer en beter eigenlijk het geluk verjagen. Want als je op zoek bent naar verbetering, dan onderstreep je net dat er sprake is van een tekortkoming. Daarmee wil Manson geen hangmatmentaliteit prediken. Wat hij wil benadrukken is dat we als mensen wel eens kritischer zouden mogen stilstaan bij wat we nu echt belangrijk vinden. Waar wil je nu eigenlijk echt een fuck om geven?

Het boek is opgedeeld in negen hoofdstukken. Het eerste hoofdstuk is grotendeels een inleiding op zijn idee dat zoeken naar meer en beter ons niet gelukkig maakt. Hij legt daarbij uit wat volgens hem dan wel een betere methode van leven is. De volgende acht hoofdstukken belicht hij dit idee vanuit verschillende invalshoeken, al is hij daarmee soms wat repetitief. Zo haalt hij aan dat persoonlijk normen en waarden goede maatstaven zijn om keuzes te maken (iets met de juiste doelen stellen). Ook stelt hij je de vraag waar jij bereid voor bent pijn te lijden, want dat is een betere vraag dan ‘wat wil je bereiken in je leven’. Op die laatste vraag zal iedereen hetzelfde antwoorden, op die eerste krijg je een diverser scala aan antwoorden.

Manson heeft zeker een prettige schrijfstijl. Je merkt dat hij gewend is om internetteksten te schrijven. Die ervaring maakt van ‘De edele kunst van not giving a fuck’ een vlot leesbaar boek.

Doordat elk hoofdstuk ook nog eens is ingedeeld in subhoofdstukken vond ik dit boek makkelijk leesbaar. Je kan een subhoofdstuk, of meerdere, lezen om dat te laten inzinken voor je aan het volgende deel begint. Persoonlijk vind ik dat bij zelfhulpboeken altijd heel prettig. Een zelfhulpboek lees ik namelijk niet om dan letterlijk te doen wat er staat, maar om mijn eigen mening erover te vormen.

Heeft het boek van Manson uiteindelijk een meerwaarde in mijn leven gehad? Daarop is het antwoord jammer genoeg ‘neen’. Wat Manson verkondigt, is namelijk totaal niet nieuw. Wie reeds kennis heeft gemaakt met Mindfulness of het Boeddhisme zal veel van wat Manson vertelt al weten. Oude wijsheid in een nieuw jasje.