Lezersrecensie
Een inkijk in 'het wereldje'
In samen naar de parenclub tracht Ria Maes (freelance journalist en auteur) meer inzicht te krijgen in wat er zoal te beleven valt in parenclubs. Ook probeert ze te achterhalen wie de bezoekers van dergelijke clubs zijn, en wat hen ertoe bracht om de stap naar de parenclubs en zelfs ook het swingen te zetten. Ze neemt de lezer mee doorheen haar ontdekkingstocht: van haar eerste bezoek aan een parenclub (buiten openingstijd weliswaar!) waar ze een onschuldig kijkje gaat nemen, over haar zoektocht naar bezoekers die over hun ervaringen willen getuigen en haar gesprekken met hen, tot – kers op de taart – haar bezoek aan een parenclub in actie (al blijft ze die avond wel braaf aan de balie zitten).
Interessant is het boek zeker; voor wie niet vertrouwd is met 'het wereldje' gaat de deur van zo'n club een beetje open. Toch blijft de lezer deels op zijn of haar honger zitten: soms heeft het boek immers meer aandacht voor de journalistieke speurtocht van Maes dan voor de wereld van de kinky seks. De lezer krijgt omstandig te horen hoe moeilijk Maes het heeft om getuigen te vinden. En inderdaad: het boek wordt grotendeels opgehangen aan getuigenissen van een handvol enkelingen. Bovendien wordt zowat alles dat ze over hun seksleven onthullen in het boek opgelijst: van whatsapp groepjes en privéfeestjes voor swingers, over erotische vakanties, tot polyamoreuze relatievormen. Het boek verhaalt meer over de toevallige inhoud van de getuigenissen dan dat het duidelijk vooropgestelde vragen beantwoordt.
Want wie zijn dan de bezoekers van parenclubs? Echt iedereen, zegt Maes, en vrouwen komen er even graag als mannen. Haar stellingen maakt ze helaas niet werkelijk hard. En de motieven van de bezoekers? Een grote seksdrive, zegt Ronald, de sleur doorbreken, zegt Vera. Anders dan de achterflap laat vermoeden, blijft het boek eerder in het anekdotische hangen. Enkel in het allerlaatste hoofdstuk worden wat factuele gegevens over parenclubs in Vlaanderen verstrekt. Niettemin leest het boek vlot, zet het aan het denken, en maakt het een moeilijk bespreekbaar onderwerp toch bespreekbaar!
Interessant is het boek zeker; voor wie niet vertrouwd is met 'het wereldje' gaat de deur van zo'n club een beetje open. Toch blijft de lezer deels op zijn of haar honger zitten: soms heeft het boek immers meer aandacht voor de journalistieke speurtocht van Maes dan voor de wereld van de kinky seks. De lezer krijgt omstandig te horen hoe moeilijk Maes het heeft om getuigen te vinden. En inderdaad: het boek wordt grotendeels opgehangen aan getuigenissen van een handvol enkelingen. Bovendien wordt zowat alles dat ze over hun seksleven onthullen in het boek opgelijst: van whatsapp groepjes en privéfeestjes voor swingers, over erotische vakanties, tot polyamoreuze relatievormen. Het boek verhaalt meer over de toevallige inhoud van de getuigenissen dan dat het duidelijk vooropgestelde vragen beantwoordt.
Want wie zijn dan de bezoekers van parenclubs? Echt iedereen, zegt Maes, en vrouwen komen er even graag als mannen. Haar stellingen maakt ze helaas niet werkelijk hard. En de motieven van de bezoekers? Een grote seksdrive, zegt Ronald, de sleur doorbreken, zegt Vera. Anders dan de achterflap laat vermoeden, blijft het boek eerder in het anekdotische hangen. Enkel in het allerlaatste hoofdstuk worden wat factuele gegevens over parenclubs in Vlaanderen verstrekt. Niettemin leest het boek vlot, zet het aan het denken, en maakt het een moeilijk bespreekbaar onderwerp toch bespreekbaar!
1
Reageer op deze recensie
