Onvoorspelbaar

Wie gaat er naar een etentje bij de buren en laat de baby thuis alleen achter? Wat voor moeder doet zoiets?
Dit is een zin die op de omslag van het boek staat. Er wordt onmiddellijk een beeld geschetst over wat er gaande is, zonder dat je de korte inhoud op de achterflap moet lezen. Als lezer word je meteen geprikkeld om het boek te lezen en om op zoek te gaan naar antwoorden.
Anne en Marco zijn uitgenodigd voor een etentje bij de buren. Het is een etentje voor volwassenen, dus kinderen zijn niet toegelaten. Anne en Marco hebben een oppas geregeld, maar deze heeft op het laatste moment afgezegd. Na overleg besluit het koppel om de baby van zes maanden oud alleen te laten. Ze nemen de babyfoon mee en hebben afgesproken dat ze om het halfuur bij haar zouden gaan kijken, zo zijn ze zeker dat er niets verkeerd kan gaan. Wanneer ze thuiskomen wordt hun grootste angst werkelijkheid, de baby is verdwenen.
Het verhaal vertelt zich vanuit een alwetend perspectief. Je wordt als lezer als het ware ‘geleid’ door het verhaal.
De verteltijd is over het algemeen kleiner dan de vertelde tijd. Het boek zelf heb je op een paar uur uitgelezen, terwijl het verhaal zich over een periode van twee weken afspeelt. Sommige gebeurtenissen worden gedetailleerder beschreven dan anderen. Wanneer het koppel thuiskomt en ziet dat hun kind verdwenen is, wordt deze scène zo uitgebreid beschreven, dat je het gevoel hebt dat je zelf in het verhaal meespeelt. Je leeft mee met de pijn, het verdriet en schuldgevoel van de ouders. Marco neemt alle schuld op zich, want het was zijn idee om de baby thuis te laten. Het moment dat ze ontdekten dat het bedje leeg was, was heel aangrijpend. Gevoelens van wanhoop en moedeloosheid spelen hier een grote rol, want er is geen weg meer terug. Het bedje is leeg en men kan er niets meer aan veranderen. Heel het boek lang loopt het onderzoek naar de vermiste baby. In het begin verloopt het onderzoek moeizaam, want er zijn amper aanwijzingen die leiden naar een oplossing. De moed zakt het koppel in hun schoenen. Er lijkt geen einde te komen aan de zoektocht en ze zijn al voorbereid op het ergste. Kort daarna volgt de ene aanwijzing na de andere en word je als lezer steeds van de wijs gebracht. Je stelt jezelf telkens een nieuwe verdachte voor en probeert zelf het einde te voorspellen. Je maakt zelf al een beeld over hoe het boek gaat eindigen, maar door de verschillende wendingen in het boek is het einde onvoorspelbaar. Als lezer ben je benieuwd wie de uiteindelijke dader is en hoe de ontvoering in zijn werk is gegaan. Door de verschillende wendingen in het boek,
word je in spanning gehouden tot op de laatste bladzijde. Het verhaal is chronologisch opgebouwd. Dit maakt het makkelijk om te lezen en vlot om te volgen.

‘Het stel van hiernaast’ van Shari Lapena is een spannende thriller die je overspoelt door verschillende gebeurtenissen. Wanneer je denkt dat het verhaal bijna op zijn einde loopt en er eindelijk een langverwachte ontknoping zal volgen, word je meegesleept door een andere gebeurtenis, die het verhaal een totaal andere wending geeft. Je wordt als lezer voortdurend aan het lijntje gehouden en je laat je door elke twist steeds verrassen. Je wilt weten wat er gebeurd is en wie er verantwoordelijk voor is. Er hangt een voortdurende spanning in de lucht. Dit maakt het boek namelijk zo interessant en spannend om te lezen. Je wordt vanaf de eerste bladzijde gegrepen door wat er aan de hand is en kan het daarna niet meer loslaten.