De belofte wordt verre van waargemaakt

"Amerika's beste misdaadschrijver", zo valt te lezen op de achterkant van Bitter eind. Vergezeld van lovende woorden van collega-recensenten. De awards die de auteur in de wacht sleepte liegen er ook niet om. Een goed staaltje van het scheppen van torenhoge verwachtingen.

Bitter eind is het derde deel van de Billy Bob Holland serie van Burke. En evenals de voorgaande verhalen speelt Bitter eind zich af in het zuiden van de Verenigde Staten. Deze keer is Montana het decor van onmiskenbare wildwest taferelen tijdens de ontdekkingstocht van Billy Bob naar de onschuld van zijn vriend Doc Voss.

Burke is er met verve in geslaagd om de zuidelijk sfeer dichtbij te brengen: een onbetrouwbare sherrif, gemotoriseerd tuig, ouderwetse knokpartijen en rondsuizende kogels... Maar veel verder dan dát komt de auteur niet echt. Zijn personages blijven vlak, de dialogen erg mager en van spanning is nauwelijks sprake.

Met Bitter eind heeft Burke de belofte op de omslag in mijn ogen verre van waargemaakt. Misschien is dit één van de mindere verhalen van Burke, of is het mijn aversie tegen wildwest-achtige taferelen waar iedereen met een revolver in de aanslag klaar lijkt te zijn een ander het leven zuur te maken.

Twee sterren, naar boven afgerond, voor het haarfijn overbrengen van het opgefokte sfeertje in Montana.