Lezersrecensie
De Franse boekenbrigade
Allereerst mijn hartelijke dank aan uitgeverij Luitingh-Sijthoff dat ik De Franse boekenbrigade mocht lezen en recenseren. Ik kan alvast verklappen dat het boek absoluut het lezen waard is!
Janet Skeslien Charles is een Amerikaanse schrijfster. Ze woont in Parijs en werkt aan haar laatste boek in de bibliotheek trilogie. Na De bibliotheek van Parijs is De Franse boekenbrigade het tweede deel. Voor dit boek heeft de schrijfster tien jaar research gedaan. Het verhaal is gebaseerd op feiten en gaat over sterke en dappere vrouwen die veranderingen teweegbrachten. Ze sloten zich in de Eerste Wereldoorlog aan bij de Cards (Le Comité américain pour les régions dévastées) onder leiding van Anne Morgan. Deze vrouwen verlieten hun land om in oorlogsgebied te helpen bij de wederopbouw van gebombardeerde dorpen. Ze verleenden onder meer medische zorg, voorzagen mensen van voedsel en zetten bibliotheken op. Zelfs na de oorlog bleven ze in het verwoeste Noord-Frankrijk tot de mensen weer zelfvoorzienend waren. Door hun betrokkenheid en veerkracht kregen ze grootse dingen voor elkaar. Jessie 'Kit' Carson legde zich bijvoorbeeld toe op de opbouw van bibliotheken die voor iedereen toegankelijk waren. Zowel voor kinderen als voor volwassenen uit alle lagen van de bevolking.
Na een pakkende proloog spelen er twee verhaallijnen in De Franse boekenbrigade.
De eerste verhaallijn gaat over Jessie Carson en speelt zich af van 1918 tot 1920. Tegen het einde van de Eerste Wereldoorlog sluit Jessie zich aan bij de Cards en vertrekt voor twee jaar naar Frankrijk. Daar blijkt al snel dat de bibliotheek, die ze zou gaan opzetten, nog herbouwd moet worden. Met gevaar voor eigen leven rijdt ze daarom met haar collega's langs de verwoeste dorpen om de lokale bevolking te ondersteunen en boeken uit te lenen. Ook organiseert ze voorleesuurtjes voor kinderen. Haar werk wordt enorm gewaardeerd. Boeken waren erg belangrijk voor veel mensen. Ze gaven troost en hoop en zorgden ervoor dat ze even minder aan hun zorgen dachten.
De tweede verhaallijn gaat over Wendy Peterson en speelt zich af in 1987. Wendy werkt op de afdeling digitalisering van de New York Public Library en wil een boek schrijven, maar weet niet waarover. Tijdens het archiveren stuit ze op artikelen over de Cards en op de naam Jessie Carson. Ze raakt erdoor geïntrigeerd en besluit dat dit het onderwerp van haar boek moet worden. Na veel research vindt ze de laatst levende Card. Wie is zij en kan ze Wendy meer vertellen over de andere vrouwen?
Janet Skeslien Charles heeft een fijne gedetailleerde schrijfstijl. Na de mysterieuze proloog zat ik meteen in het verhaal en leefde ik mee met Jessie en haar vriendinnen. De schrijfster weet hun gedachten en gevoelens goed weer te geven en zorgt voor een mooie balans tussen de verschillende persoonlijkheden.
Het verhaal van Wendy vond ik zelf iets minder boeiend, maar het is wel een goede aanvulling. De twee verhaallijnen geven samen een realistisch beeld van het leven en werk van de Cards en maken het geheel compleet.
Het einde van het boek was mijns inziens wat abrupt en had iets uitgebreider gemogen. Een beetje jammer, maar het doet zeker niet af aan de impact die het verhaal op me had. Ik vond het ontroerend en sloot de vrouwen echt in mijn hart. Ik voelde hun spanning en verlies, maar ook hun hoop en vriendschap. Complimenten aan de auteur. De biografieën achterin het boek zorgen ervoor dat de personages nog meer gaan leven. Zeker als je de foto's van de vrouwen ziet.
Bijzonder detail in het boek zijn de hoeveelheid verwijzingen naar boektitels en citaten. Mooie zinnen die belangrijk kunnen zijn voor mensen. Wat is er voor een liefhebber fijner dan lezen? Wat mij betreft niets. Ik vind het heerlijk om op deze manier even afstand te nemen van het dagelijks leven en citaten te onderstrepen die me aanspreken.
De Franse boekenbrigade is een indrukwekkend en hartverwarmend verhaal over een minder bekend stukje geschiedenis. Het is een ode aan veerkrachtige vrouwen en een unieke mix van historie en de kracht van boeken. Janet Skeslien Charles neemt je mee op reis en laat je niet meer los tot je het boek uit hebt. Ik geef dit verhaal vier sterren.
Janet Skeslien Charles is een Amerikaanse schrijfster. Ze woont in Parijs en werkt aan haar laatste boek in de bibliotheek trilogie. Na De bibliotheek van Parijs is De Franse boekenbrigade het tweede deel. Voor dit boek heeft de schrijfster tien jaar research gedaan. Het verhaal is gebaseerd op feiten en gaat over sterke en dappere vrouwen die veranderingen teweegbrachten. Ze sloten zich in de Eerste Wereldoorlog aan bij de Cards (Le Comité américain pour les régions dévastées) onder leiding van Anne Morgan. Deze vrouwen verlieten hun land om in oorlogsgebied te helpen bij de wederopbouw van gebombardeerde dorpen. Ze verleenden onder meer medische zorg, voorzagen mensen van voedsel en zetten bibliotheken op. Zelfs na de oorlog bleven ze in het verwoeste Noord-Frankrijk tot de mensen weer zelfvoorzienend waren. Door hun betrokkenheid en veerkracht kregen ze grootse dingen voor elkaar. Jessie 'Kit' Carson legde zich bijvoorbeeld toe op de opbouw van bibliotheken die voor iedereen toegankelijk waren. Zowel voor kinderen als voor volwassenen uit alle lagen van de bevolking.
Na een pakkende proloog spelen er twee verhaallijnen in De Franse boekenbrigade.
De eerste verhaallijn gaat over Jessie Carson en speelt zich af van 1918 tot 1920. Tegen het einde van de Eerste Wereldoorlog sluit Jessie zich aan bij de Cards en vertrekt voor twee jaar naar Frankrijk. Daar blijkt al snel dat de bibliotheek, die ze zou gaan opzetten, nog herbouwd moet worden. Met gevaar voor eigen leven rijdt ze daarom met haar collega's langs de verwoeste dorpen om de lokale bevolking te ondersteunen en boeken uit te lenen. Ook organiseert ze voorleesuurtjes voor kinderen. Haar werk wordt enorm gewaardeerd. Boeken waren erg belangrijk voor veel mensen. Ze gaven troost en hoop en zorgden ervoor dat ze even minder aan hun zorgen dachten.
De tweede verhaallijn gaat over Wendy Peterson en speelt zich af in 1987. Wendy werkt op de afdeling digitalisering van de New York Public Library en wil een boek schrijven, maar weet niet waarover. Tijdens het archiveren stuit ze op artikelen over de Cards en op de naam Jessie Carson. Ze raakt erdoor geïntrigeerd en besluit dat dit het onderwerp van haar boek moet worden. Na veel research vindt ze de laatst levende Card. Wie is zij en kan ze Wendy meer vertellen over de andere vrouwen?
Janet Skeslien Charles heeft een fijne gedetailleerde schrijfstijl. Na de mysterieuze proloog zat ik meteen in het verhaal en leefde ik mee met Jessie en haar vriendinnen. De schrijfster weet hun gedachten en gevoelens goed weer te geven en zorgt voor een mooie balans tussen de verschillende persoonlijkheden.
Het verhaal van Wendy vond ik zelf iets minder boeiend, maar het is wel een goede aanvulling. De twee verhaallijnen geven samen een realistisch beeld van het leven en werk van de Cards en maken het geheel compleet.
Het einde van het boek was mijns inziens wat abrupt en had iets uitgebreider gemogen. Een beetje jammer, maar het doet zeker niet af aan de impact die het verhaal op me had. Ik vond het ontroerend en sloot de vrouwen echt in mijn hart. Ik voelde hun spanning en verlies, maar ook hun hoop en vriendschap. Complimenten aan de auteur. De biografieën achterin het boek zorgen ervoor dat de personages nog meer gaan leven. Zeker als je de foto's van de vrouwen ziet.
Bijzonder detail in het boek zijn de hoeveelheid verwijzingen naar boektitels en citaten. Mooie zinnen die belangrijk kunnen zijn voor mensen. Wat is er voor een liefhebber fijner dan lezen? Wat mij betreft niets. Ik vind het heerlijk om op deze manier even afstand te nemen van het dagelijks leven en citaten te onderstrepen die me aanspreken.
De Franse boekenbrigade is een indrukwekkend en hartverwarmend verhaal over een minder bekend stukje geschiedenis. Het is een ode aan veerkrachtige vrouwen en een unieke mix van historie en de kracht van boeken. Janet Skeslien Charles neemt je mee op reis en laat je niet meer los tot je het boek uit hebt. Ik geef dit verhaal vier sterren.
1
Reageer op deze recensie
