wederom toppertje

Ik heb een 2tal jaar geleden Bernard Minier toevallig ontdekt; een kille rilling gekocht in de boekhandel, gewoon omdat de flap me aansprak en ook de kaft. Op vakantie het boek in een ruk uitgelezen; voor mij een van de betere thrillers, zo ging het ook met het tweede boek huivering. Verduistering vond ik zelf de mindere van de reeks, misschien omdat ik net de elektriciteit tussen Servaz en Hirtmann zo leuk vind, het slimme spel, het moorden maar ook de psychologie. Verduistering is wel met Servaz als hoofdpersonage, maar ik miste Hirtmann toch wel wat en tevens vond ik het thema van "stalking" gewoon ook minder aanlokkelijk, toch vond ik het boek al bij al ook wel heel goed met opnieuw onverwachte wendingen. Deze keer was de oude formule terug, zo ook 'de Zwitser', en ik heb er opnieuw enorm van genoten. Onmiddellijk zit je terug in het verhaal en wordt de spanning opgebouwd, opnieuw een boek die je moeilijk kan wegleggen en waarbij je verder wil lezen, opnieuw met verassende wendingen en een einde die vraagt om een 5e boek, wat ik zeker ook zal lezen. Voorlopig één van mijn favoriete thriller auteurs van dit ogenblik; heel erg blij hem 'toevallig' ontdekt te hebben. Voor wie de boeken afzonderlijk wil lezen; dit is wel haalbaar, vooral bij boek 3 omdat dit boek net wat meer los staat van de combi Servaz vs. Hirtmann, maar de overige drie boeken moet je volgens mij toch in volgorde lezen om echt het goede gevoel te hebben bij de verhalen en om Servaz te begrijpen en te 'kennen'. Het volgende boek komt direct terug in mijn boekenrek te liggen.