Anders maar passend

Als een contactadvertentie Nova meer raakt dan ze wil toegeven, besluit ze om te reageren. Misschien is dit de manier om haar pijn te verzachten en haar gebroken hart te lijmen.

Voor Thomas is een verstandshuwelijk met Nova de beste manier om duidelijkheid te scheppen en ongewenste chaos buiten de deur te houden. Geen verliefdheid maar wel een gezamenlijke droom.

Liefde laat zich echter niet tegenhouden door opgebouwde muren of sociale beperkingen.

“Ik wil hem aanraken, hem zeggen dat ik heus wel gemerkt heb dat hij anders is en dat het me niet kan schelen.” Emma Anna

Een duwtje in de rug van Emma Anna is een intens steamy romance verhaal met een emotionele laag.

Liefdevol en leerzaam, dat zijn de eerste twee woorden die in me opkwamen toen ik aan deze recensie begon. En alhoewel dat zeker niet de hele lading van Een duwtje in de rug dekt, is dat wel het gevoel dat het meeste bij mij bleef hangen. Emma Anna zet een prachtige en onbaatzuchtige liefdesrelatie neer, waarin autisme een belangrijke rol speelt. De manier waarop ze die twee elementen met elkaar verweeft is niet alleen mooi, maar ook rauw en respectvol gedaan.

Thomas en Nova zijn pure personages en Emma Anna heeft ze beiden oprecht, eigen en warm neergezet. In haar slow burn romance geeft ze ze de tijd die ze nodig hebben om elkaar, en zichzelf beter te leren kennen. De ‘bagage’ die deze twee hoofdpersonen met zich meedragen weegt zwaar, en alhoewel Emma Anna dat duidelijk voelbaar maakt, is het verhaal niet somber of donker, maar wordt het meer als uit het leven gegrepen verteld. Ook zonder je specifiek in hun schoenen te kunnen verplaatsen, weet de auteur je hart te beroeren met de pijn die de personages voelen en de muren waarmee ze zichzelf proberen te beschermen.

In Een duwtje in de rug ontdekken de personages dat grenzen kunnen beperken, dat je maskers niet op kan blijven houden, dat hulp nodig hebben geen zwakte is en dat liefde zonder voorwaarden kan worden gegeven.



Instagram: sheila_hjv_inbooks