Serieuze zaken met scherpzinnige humor

Hoteldebotel in een hotel, is een boek wat je echt niet moet lezen, niet kopen, gewoon links laten liggen. De uitgever van deze auteur roept dat letterlijk op de eerste paar bladzijden voorin het boek. Daarnaast benadrukt hij wat voor een slechte auteur Eugenius Quak is. En oh, dan zegt hij ook nog even dat Eugenius Quak gezocht wordt wegens wanpraktijken die het daglicht niet kunnen verdragen. Onzin? Nee echt niet. Alle ingrediënten om onze nieuwsgierigheid te wekken zijn op deze manier meteen aanwezig.

Wel….Het bijzondere is dat auteur Eugenius Quak zélf de hoofdpersoon is in dit verhaal. Hij is auteur, maar daarnaast ook een detective van wie het verleden niet altijd even vlekkeloos verliep. Veroordeeld en in het gevang beland, maar op slinkse wijze weer ontsnapt. Mede daarom wordt hij op de hielen gezeten door Drs. Ing. Rotting, hoofd van Quak’s uitgeverij ‘The House of Nemesis’ en tevens oud minister, Rechercheur de Hond, die tegen iedereen aan blaft en ook commissaris Van Konijnenberg huppelt achter hem aan. Maar Eugenius zou Eugenius niet zijn als hij zichzelf niet zou proberen vrij te pleiten. Hij duikt daarom onder en probeert iedereen te laten denken dat hij niet bestaat. Zoiets als ‘red herring’ (rode haring).
Stel, je zit een politie- of detectiveserie te kijken. Zo tegen de helft van het verhaal lijken álle aanwijzingen te leiden naar persoon X als dader. Er is bewijs, de politie zit op zijn hielen en alles duidt erop dat dit de dader is. Maar dan pakken ze de schurk, zetten ze hem in de verhoorkamer en dan blijkt dat zijn verdachte activiteiten die bewuste avond niets meer waren dan een geheim bezoek aan de minigolfbaan, zijn guilty pleasure. Dan blijkt dat personage Y, dat al gauw als onschuldige gelabeld werd, de grote bad guy is.
‘Red herring’ is dus een rookgordijn.

Wie zal Eugenius Quak in dit geval zijn ? Persoon X? Degene die ons brein zal bewerken met afleidingsmanoeuvres, een rookgordijn zal optrekken om de spanning te vergroten en lezers op het verkeerde been zal proberen te zetten, zodat de politie al zijn aandacht focust op ‘de rode haring’? Of is hij persoon Y, de daadwerkelijke dader die ondertussen nog meer schade aanricht?

Dit verhaal speelt zich grotendeels af in strandhotel ‘De Rode Haring’. Is de naam toeval of zorgvuldig overwogen?
Eugenius Quak -enfant terrible van de misdaadlectuur- beland na zijn ontsnapping uit het gevang in dit hotel, een vakantie- en rustoord voor ‘krasse overjarigen'. Helaas vinden er al snel enkele misdaden plaats, al dan niet ‘per ongeluk’. De verdenking valt vrijwel meteen op Quak, maar wanneer hij dreigt te worden gearresteerd lijkt hij steeds beter in het creëren van zijn eigen alibi’s te worden. Keer op keer weet Eugenius de aanwijzingen die naar hem als dader leiden naar het land der fabeltjes te verwijzen en zegt hij te weten wie het dan wel gedaan heeft. Hij lost alles op, soms heel serieus maar ….mééstal níet.
Zo beland hij keer op keer in diverse hachelijke maar ook zeer lachwekkende situaties. Je kan dit boek echt niet serieus nemen. Geniaal geschreven, vol met scherpzinnige humor, de auteur krijgt iedereen op zijn hand.

Je wordt als lezer uitgedaagd, maar tevens gebrainwasht door Quak. Genadeloos afgestraft, als je niet je hersenkwabben gebruikt waar ze voor bedoeld zijn. ‘Je dacht vast dat dát de dader was, of dat het zó gegaan moet zijn’. Het doet overkomen, dat je maar beter kan begrijpen wat hij lijkt te zeggen, anders krijg je als lezer zeker de stempel oer-ezel toebedeeld. Bij hoofdstuk dertien zegt Eugenius Quak dan ook dat we nu toch echt wel moeten weten wie de dader is, dat hij écht genoeg aantekeningen heeft achtergelaten in het hele boek. Maar werkelijk, je brein vliegt dan nog steeds alle kanten op, je hebt geen idéé! Wij blijken geen van allen potentiële detectives in de dop.

Zo nu en dan wordt er ook steeds terug verwezen naar ‘Gruwelijk is het huwelijk’, het boek wat vooraf ging aan Hoteldebotel in het hotel. Wie het niet las, wordt zeer op de proef gesteld. Quak brengt het zo, dat je nog tijdens het lezen van ‘Hoteldebotel in een hotel’, naar de boekhandel rent om er alsnog achter te komen waarom ‘dat huwelijk’ nou zo ‘gruwelijk’ was. Details uit dat boek kunnen volgens Eugenius van ‘levensbelang’ zijn, wil je zijn huidige penibele situatie beter begrijpen.

‘Hoteldebotel in een hotel, is enig en uniek in zijn soort, tenminste, op deel 1 ‘Gruwelijk is het huwelijk’ na dan. Boordevol humor en sarcasme, maar met een heel serieuze ondertoon daarbij en subliem einde wat je zeker nooit geraden zou hebben. Eugenius Quak weet op geniale wijze ook de grootste slimmerik om de tuin te leiden, met naast al zijn duidelijke aanwijzingen, minstens evenveel misleidende aanwijzingen. In dit boek zitten meer rode haringen dan een visboer in zijn viskar heeft liggen en worden meer rookgordijnen opgetrokken dan een stoffeerder aan gewone gordijnen kan verkopen!

Ik heb me echt kostelijk vermaakt.

Het is Eugenius Quak bovenal gelukt om ons als lezer in het ongewisse te laten: Bestaat Eugenius Quak, als zijnde auteur, nu echt, of is de naam op de cover een pseudoniem zodat hij nog steeds onopgemerkt door kan gaan met zijn wanpraktijken en overal mee weg kan komen in zijn verhalen?

Deze spannende humorvolle detective, ‘Hoteldebotel in een hotel’ verschijnt 1 april, en dat is géén grap, bij E-Pulp publishers.

Eerder verscheen ‘Gruwelijk is het huwelijk’ in deze reeks.