Lezersrecensie
De vondst van ‘de Viking’ zal alles veranderen
Voor HarperCollins mocht ik het boek 'De Porseleinmaker van Dachau' van Sarah Freethy lezen.
Het is 1929 wanneer de jonge Oostenrijks-Joodse Max Ehrlich de kunstenares Bettina Vogel leert kennen op een studentenfeest. Dit klinkt als hoe ieder prachtig liefdesverhaal begint, maar niets is minder waar. De druk van de Nationaalsocialistische partij wordt steeds beter voelbaar in Duitsland. Max en Bettina besluiten te vluchten, maar door een speling van het lot raken ze elkaar kwijt.
Jaren later probeert Clara er samen met haar dochter Lotte achter te komen wie Clara’s biologische vader en Lotte’s opa is. Clara reist af naar verschillende landen, op zoek naar dat ene beeldje van de porseleinfabriek Allach: ‘de Viking’. De vondst van ‘de Viking’ zal alles veranderen.
Het eerste deel van het boek was lastig om in te komen. Waar ik normaal een perspectiefwisseling veel vind toevoegen aan een boek (denk o.a. aan de boeken van Lucinda Riley), had ik hier een tegengestelde ervaring. Doordat er elk hoofdstuk werd geswitcht tussen heden en verleden duurde het voor mij wat langer voordat het boek me echt pakte. De opbouw van de verhaallijn was ietwat traag, en daarom vond ik het in eerste instantie niet erg prettig lezen. Dit werd voor mij helemaal goed gemaakt in de tweede helft van het verhaal. Hier werkte de perspectiefwissel juist heel goed. Als lezer krijg je steeds een stukje extra informatie, waardoor uiteindelijk alle puzzelstukjes in elkaar vallen. Ik was heel benieuwd of Max en Bettina nog weer bij elkaar zouden komen, en kon het boek daarom niet meer wegleggen. Hun liefdesgeschiedenis deed mij denken aan Romeo & Julia. Ook zij konden door allerlei omstandigheden niet bij elkaar zijn. Het onvoorspelbare einde van het boek maakt dat ik met een goed gevoel terugkijk op deze leeservaring.
Het verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van de Tweede Wereldoorlog. Dat maakt dit boek tot een echte historische roman. Wat ik erg fijn vind is dat het boek de ellende van de Tweede Wereldoorlog en de verschrikkingen van kamp Dachau overbrengt, zonder echt in detail te treden. Bovendien bevat het boek waargebeurde elementen, en dit vind ik ook altijd fijn aan een historische roman. Porseleinfabriek Allach heeft echt bestaan, en destijds hebben er daadwerkelijk joodse gevangenen als dwangarbeiders in de fabriek gewerkt. En ook de beeldjes van Allach zijn nog steeds te koop, al moet je flink wat geld meenemen om er eentje te kunnen betalen.
Freethy heeft met dit boek een mooi liefdesverhaal neergezet, waarin zelfopoffering centraal staat. Voor liefhebbers van historische romans is dit boek zeker een aanrader. Worstel je even door de eerste pagina’s heen, en ik beloof je dat de personages steeds meer gaan leven en je steeds verder wordt meegezogen in het verhaal.
Het is 1929 wanneer de jonge Oostenrijks-Joodse Max Ehrlich de kunstenares Bettina Vogel leert kennen op een studentenfeest. Dit klinkt als hoe ieder prachtig liefdesverhaal begint, maar niets is minder waar. De druk van de Nationaalsocialistische partij wordt steeds beter voelbaar in Duitsland. Max en Bettina besluiten te vluchten, maar door een speling van het lot raken ze elkaar kwijt.
Jaren later probeert Clara er samen met haar dochter Lotte achter te komen wie Clara’s biologische vader en Lotte’s opa is. Clara reist af naar verschillende landen, op zoek naar dat ene beeldje van de porseleinfabriek Allach: ‘de Viking’. De vondst van ‘de Viking’ zal alles veranderen.
Het eerste deel van het boek was lastig om in te komen. Waar ik normaal een perspectiefwisseling veel vind toevoegen aan een boek (denk o.a. aan de boeken van Lucinda Riley), had ik hier een tegengestelde ervaring. Doordat er elk hoofdstuk werd geswitcht tussen heden en verleden duurde het voor mij wat langer voordat het boek me echt pakte. De opbouw van de verhaallijn was ietwat traag, en daarom vond ik het in eerste instantie niet erg prettig lezen. Dit werd voor mij helemaal goed gemaakt in de tweede helft van het verhaal. Hier werkte de perspectiefwissel juist heel goed. Als lezer krijg je steeds een stukje extra informatie, waardoor uiteindelijk alle puzzelstukjes in elkaar vallen. Ik was heel benieuwd of Max en Bettina nog weer bij elkaar zouden komen, en kon het boek daarom niet meer wegleggen. Hun liefdesgeschiedenis deed mij denken aan Romeo & Julia. Ook zij konden door allerlei omstandigheden niet bij elkaar zijn. Het onvoorspelbare einde van het boek maakt dat ik met een goed gevoel terugkijk op deze leeservaring.
Het verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van de Tweede Wereldoorlog. Dat maakt dit boek tot een echte historische roman. Wat ik erg fijn vind is dat het boek de ellende van de Tweede Wereldoorlog en de verschrikkingen van kamp Dachau overbrengt, zonder echt in detail te treden. Bovendien bevat het boek waargebeurde elementen, en dit vind ik ook altijd fijn aan een historische roman. Porseleinfabriek Allach heeft echt bestaan, en destijds hebben er daadwerkelijk joodse gevangenen als dwangarbeiders in de fabriek gewerkt. En ook de beeldjes van Allach zijn nog steeds te koop, al moet je flink wat geld meenemen om er eentje te kunnen betalen.
Freethy heeft met dit boek een mooi liefdesverhaal neergezet, waarin zelfopoffering centraal staat. Voor liefhebbers van historische romans is dit boek zeker een aanrader. Worstel je even door de eerste pagina’s heen, en ik beloof je dat de personages steeds meer gaan leven en je steeds verder wordt meegezogen in het verhaal.
1
Reageer op deze recensie
