Subtiele satire met een hart

Met Crampton Hodnet (1940, maar pas in 1985 gepubliceerd) bewijst Barbara Pym opnieuw haar talent voor milde spot en menselijkheid. In dit heerlijke portret van Oxfordse kamers, dorpsgefluister en onuitgesproken verlangens fileert ze haar personages met een glimlach. Pym observeert genadeloos, maar nooit zonder warmte - alsof ze zelf ook een beetje van haar dwalende dominees, kwebbelende dames en dromerige studenten houdt. Zelfs de titel is briljant: Crampton Hodnet is een detail dat de hele toon van de roman vangt (geen spoilers!). Een verrukkelijke, geestige roman over zelfbedrog, conventies en de kleine troost van theetijd.