Het Delft van Johannes Vermeer

Wanneer de Delftse geschiedenisdocent Fabian de Ligt bij pater Ignatius Kempers op bezoek gaat, om over de Jezuïeten en Johannes Vermeer te praten voor zijn proefschrift, wordt de pater tijdens het gesprek onwel. Het laatste wat hij nog mompelt zijn de woorden: ‘Mij… Mij…’
Niet lang daarna volgt er een reeks van mysterieuze inbraken en verdwijnen er schilderijen uit verschillende musea, waaronder ook vervalsingen. Door zijn bezoek aan Ignatius Kempers raakt Fabian ongewild betrokken bij deze zaak en wordt hij zelf een doelwit. Wie zit(ten) hierachter, en waarom?

Thrillerauteur Jeroen Windmeijer verwierf internationale faam met bestsellers als Het Petrusmysterie’, ‘Het Pauluslabyrint’, ‘De Genesissleutel’ en ‘De stenen goden’. Van zijn boeken werden meer dan 250.000 exemplaren verkocht en zijn werk is in zes landen uitgebracht. ‘De schaduw van Vermeer’ is het eerste deel in een nieuwe trilogie, gesitueerd in Delft.

Met ‘De schaduw van Vermeer’ heeft auteur Jeroen Windmeijer weer een pakkend boek geschreven. Thriller is niet het juiste woord, maar het zou eerder een spannende roman genoemd kunnen worden. Voor een thriller zit er helaas te weinig spanning in het verhaal. Dat wil echter niet zeggen dat het geen goed boek is, het plot is namelijk goed bedacht en goed uitgewerkt. Windmeijer neemt de lezer mee in de zoektocht naar de schilder Johannes Vermeer, waar nog niet zoveel over bekend is, maar ook in zijn verhaal rondom de meestervervalser Han van Meegeren. Vooraf aan dit boek heb ik het boekje ‘De vervalste Vermeer’ van Jeroen Windmeijer gelezen, een verhaal dat al een beetje uit de doeken doet waar de auteur met ‘De schaduw van Vermeer’ naartoe wil gaan.
‘De schaduw van Vermeer’ kent goed uitgewerkte personages. Het verhaal wordt afwisselend geschreven vanuit Fabian, een Delftse geschiedenisdocent, en David, een antiquair die in Delft zijn winkel runt. Windmeijer maakt de personages levensecht en beschrijft de omgeving zorgvuldig. De lezer loopt in gedachten mee door het mooie Delft. De plot kent een verrassend eind, een die je niet aan ziet komen. Een minpunt vind ik de vele herhalingen in het boek waardoor het haast op een lesboek gaat lijken. Het voorgaande boek hoeft dan ook niet echt gelezen te worden want alles wordt herhaald in ‘De schaduw van Vermeer’.

‘De schaduw van Vermeer’ is een mooie roman die je tevens uitnodigt om zelf Delft en zijn musea te bezoeken. Achter in het boek staat een kaartje met een wandeltocht door het Delft van Johannes Vermeer. Voor een uitgebreide route en uitleg kun je terecht op de site van HarperCollins.nl.

Mijn dank gaat uit naar Uitgeverij HarperCollins en de World of Thrillers leesclub 2023 waarvoor ik dit boek mocht mocht lezen. En natuurlijk dank aan Jeroen Windmeijer voor zijn mooie werk.