Lezersrecensie
Onder de oppervlakte
Ruby heeft altijd gedroomd van een reis naar Parijs en wil alles vastleggen voor haar YouTube-reiskanaal. Maar dan overtuigt Ruby's beste vriend Val Ruby en twee andere meisjes om het hotel uit te sluipen voor een once-in-a-lifetime feest in de catacomben: het donkere, onbekende doolhof van botten onder Parijs.
Terwijl de groep rondloopt in de donkere tunnels wordt algauw duidelijk dat ze hopeloos zijn verdwaald. Hoe dieper ze afdalen, hoe donkerder de geheimen worden die over de catacomben worden onthuld.
Maar Ruby's grootste probleem is niet de vreemde geluiden die uit de donkere, smalle gangen komen, maar de mensen die ze dacht het meest te kunnen vertrouwen.
'Onder de oppervlakte' begint met een proloog die je vanuit Ruby leest. Er is op dat moment iets heel spannends gaande, maar je weet nog niet zo goed wat.
Daarna ga je naar twee dagen eerder en lees je steeds hoofdstukken vanuit Ruby en haar klasgenoot Sean. Met hun klas zijn ze in Parijs om daar de stad beter te leren kennen. Ruby heeft enorm veel interesse in Parijs, maar komt via haar vriendin Val in een situatie waar ze eigenlijk niet helemaal achter staat.
Haar vriendin gaat namelijk naar een feestje in de Parijse catacomben. Samen met nog wat andere klasgenoten komt ze in dit ondergrondse doolhof terecht. De omschrijving van deze catacomben heeft de auteur echt goed overgebracht!
Ik vind de catacomben sowieso heel erg interessant en de sfeer deed mij denken aan de horrorfilm 'As above, so below'. Vooral de eerste helft is ontzettend spannend en je voelt dat er meer aanwezigheid is dan alleen de groep scholieren. Daarbij lees je dan ook nog een heleboel over de onderlinge relaties van de groep.
Sean probeert er alles aan te doen om Ruby en de anderen te vinden, want er is iets flink mis. Je leest dus heel veel over zijn zoektocht en de onmacht.
De eerste helft zou ik zeker vier sterren geven. De tweede helft zwakte een klein beetje af, maar alsnog was het zeker interessant en spannend om te lezen en er zaten dan ook een aantal onverwachte en heftige stukken in.
Hou je van een lekker duister, mysterieus en claustrofobisch verhaal? Zet dit boek dan zeker op je TBR!
Beoordeling: 3,5
Terwijl de groep rondloopt in de donkere tunnels wordt algauw duidelijk dat ze hopeloos zijn verdwaald. Hoe dieper ze afdalen, hoe donkerder de geheimen worden die over de catacomben worden onthuld.
Maar Ruby's grootste probleem is niet de vreemde geluiden die uit de donkere, smalle gangen komen, maar de mensen die ze dacht het meest te kunnen vertrouwen.
'Onder de oppervlakte' begint met een proloog die je vanuit Ruby leest. Er is op dat moment iets heel spannends gaande, maar je weet nog niet zo goed wat.
Daarna ga je naar twee dagen eerder en lees je steeds hoofdstukken vanuit Ruby en haar klasgenoot Sean. Met hun klas zijn ze in Parijs om daar de stad beter te leren kennen. Ruby heeft enorm veel interesse in Parijs, maar komt via haar vriendin Val in een situatie waar ze eigenlijk niet helemaal achter staat.
Haar vriendin gaat namelijk naar een feestje in de Parijse catacomben. Samen met nog wat andere klasgenoten komt ze in dit ondergrondse doolhof terecht. De omschrijving van deze catacomben heeft de auteur echt goed overgebracht!
Ik vind de catacomben sowieso heel erg interessant en de sfeer deed mij denken aan de horrorfilm 'As above, so below'. Vooral de eerste helft is ontzettend spannend en je voelt dat er meer aanwezigheid is dan alleen de groep scholieren. Daarbij lees je dan ook nog een heleboel over de onderlinge relaties van de groep.
Sean probeert er alles aan te doen om Ruby en de anderen te vinden, want er is iets flink mis. Je leest dus heel veel over zijn zoektocht en de onmacht.
De eerste helft zou ik zeker vier sterren geven. De tweede helft zwakte een klein beetje af, maar alsnog was het zeker interessant en spannend om te lezen en er zaten dan ook een aantal onverwachte en heftige stukken in.
Hou je van een lekker duister, mysterieus en claustrofobisch verhaal? Zet dit boek dan zeker op je TBR!
Beoordeling: 3,5
1
Reageer op deze recensie