Thriller of soapscript?

In een verlaten schoolgebouw wordt het lijk van een Zweedse televisieberoemdheid gevonden. Het slachtoffer zit in de hoek van het lokaal aan een schoolbankje. Op zijn lichaam zijn twee A4’tjes met vragen geniet en hij is vakkundig door zijn hoofd geschoten. Het is het begin van een reeks moorden waarbij de seriemoordenaar het op mediapersoonlijkheden gemunt lijkt te hebben. Hij zet zich af tegen de onterechte aandacht voor talentloze persoonlijkheden in de media. Sebastian Bergman gaat de uitdaging aan en verzint een list om dichterbij de moordenaar te komen. Dit blijkt echter wel eens fatale gevolgen te kunnen hebben voor Bergman.

Het schrijversduo Hjorth Rosenfeldt heeft met De test alweer het vijfde deel in de Bergmanreeks uitgebracht. Het duo heeft een interessant uitgangspunt gekozen waarbij ze ingaan op een actueel thema. De manier waarop de moordenaar het thema aan de man wil brengen is afgrijselijk, maar desondanks zet het de personages – net als de lezer – zeker aan het denken. Mede door het overkoepelende thema weet Hjorth Rosenfeldt vanaf het begin de lezer te boeien. Door aangename plotwendingen en onvoorspelbare acties van de moordenaar houdt De test je aandacht vast.

In tegenstelling tot boeiende plot, weet De test minder te boeien als het op de karakters aankomt. Veel thrillers bevatten een aantal personages met een beschadigd verleden, maar De test spant de kroon. Werkelijk iedereen kampt in dit verhaal met uitgebreide problematiek. Daarnaast hebben de verschillende leden uit het onderzoeksteam onderling verhoudingen, familiebanden, ruzie of een ander gezamenlijk verleden. Hierdoor lijkt het boek zo nu en dan meer op een soapscript dan op een thriller.

De vraag is nu voornamelijk: Weet Hjorth Rosenfeldt ondanks de soapperikelen het plot overeind te houden? Het antwoord hierop is volmondig ja. De relationele beslommeringen leiden af van het verhaal, irriteren zelfs. Desondanks blijf het plot staan als een huis en neem je de problemen voor lief. Het belangrijkste is immers dat de rode draad van het verhaal niet verloren gaat en dat gebeurt geen moment.

De test is een thriller met twee gezichten. Aan de ene kant het uitstekende, boeiende verhaal waardoor de lezer gaat nadenken over actuele thema’s. Aan de andere kant de overdaad aan dilemma’s van de personages. Het sterke plot trekt in dit geval toch aan het langste eind, waardoor het boek de lezer tot het einde blijft prikkelen.