Heftig

Toen Menno Lanting mij vroeg of ik het manuscript van zijn boek “De Bestedeling” wou lezen, zei ik dan ook ja. Ik hou wel van een stukje geschiedenis.

Menno gaat op zoek naar het verhaal van zijn overgrootmoeder en stuit op verschillende aangrijpende verhalen uit het verleden. In zijn zoektocht komt een bittere realiteit uit het verleden dan ook naar boven. Zo werden kinderen, ouderen en mensen met een beperking geveild. Een triest hoofdstuk in de geschiedenis van Nederland.

We starten in het Dentever Stadsarchief opzoek naar aanwijzingen over Menno zijn overgrootmoeder en haar familie. Waar hij met het eerste document uit de flinke stapel aan de slag gaat. Een verslag over een groep familieleden die bijeenkomt in Dentever om de voogdij van de weeskinderen te regelen. Terwijl je zou denken dat weeskinderen tot ze volwassen worden verbleven in het weeshuis, maar helaas tonen documenten een andere trieste realiteit. Weeskinderen werden er verkocht en gezinnen werden uit elkaar gerukt. Terwijl ze aan de slag moesten als goedkope werkkrachten en in erbarmelijke omstandigheden leefden.

In zijn zoektocht naar meer informatie omtrent uitbesteding, komt Menno dan ook verschillende trieste situaties tegen. Elke situatie wordt mooi en respectvol uitgeschreven. Terwijl Menno een vlotte schrijfstijl heeft, leest het boek ook vlot ondanks de trieste feiten. Desondanks moest ik toch regelmatig eens het boek op zij leggen om te bekomen over dit triest hoofdstuk in de geschiedenis.