Pakkende thriller, die boeit tot het eind

Voor de Sterrenthriller leesclub van de Uitgeverij Luitingh-Sijthoff mocht ik het boek “het Bloemenmeisje” van Anya Niewierra lezen.

In de Franse Pyreneeën vindt de politie een verwilderde tiener bij het lijk van haar moeder. Het meisje krijgt de naam Nina Fleurie, het bloemenmeisje. De moord op haar moeder wordt nooit opgelost. Het verhaal begint dan 30 jaar later, Nina ontwikkelt geneesmiddelen op basis van kruiden. Bij de opening van een nieuwe winkel staat haar tweelingzus ineens voor haar neus waar ze het bestaan niet van wist. Samen duiken zij in het verleden van hun moeder.
Dan verdwijnt haar zus en raakt de zoektocht in een stroomversnelling. Na een bezoek aan een grot in Zuid-Limburg en een klooster stuit Nina op de mensen die het leven van haar moeder verwoesten, waarna een onbekende de jacht op haar opent.

Homo homini lupus est
De mens is een wolf voor zijn medemens.

Met deze tekst begint het boek, gevolgd door een lijst met personages die ik in het begin links heb laten liggen maar later in het boek wel zeer handig was als naslagwerk. Er doen een hoop personages mee in dit verhaal en het is fijn om dan even te kunnen kijken wie ook al weer wie is. De verhaallijn is complex maar er wordt stukje bij beetje steeds meer duidelijk over het wat er is voorgevallen in het verleden, waarom ze zo afgelegen hebben gewoond al die tijd, ver van de buitenwereld (de wereld waar de duivels wonen). Dit maakt het boek interessant en zorgde ervoor dat ik graag door wilde lezen en erg benieuwd was naar hoe het zou aflopen.
Nina haar geur is zwaar ontwikkeld en daar kun je goed van meegenieten je kunt het bijna zelf ruiken. De geur van angst is zurig en de man die haar gered heeft ruikt naar een bos varens na een zomerse bui.
Het boek is zeker de moeite waard om te lezen, ik heb er in ieder geval erg van genoten.