Rauw en agressief

Caroline De Mulder was een nobele onbekende auteur maar de titel van haar boek sprak me genoeg aan om hem uit de ruilkast te halen. Bambi lust je rauw. Een boek van 2021 dat vertaald werd uit het Frans. In die taal luidde de titel, Manger Bambi. ???? Dat lijkt mij eerder een slecht vervolg op de tekenfilm van Bambi.
De Mulder is een Belgische schrijfster met een tweetalige opvoeding. Zij is werkzaam als professor letterkunde. Haar schrijfsels wonnen al verschillende prijzen, waaronder de Rosselprijs, de grootste literatuurprijs in Wallonië.
Mijn gedacht
Bambi lust je rauw. Simpele cover van een gebouw waar een jongedame zich omkleed voor het raam. Het enige raam waar licht brandt. Zowel de cover als de titel zijn passend voor het verhaal. (Niets zo ambetant als een titel of cover die je na het lezen nog steeds niet kan linken aan het verhaal. )
Nog nooit,maar dan ook nooit, las ik een boek waarin een hoofdpersonage zoveel woede, zoveel agressie uitstraalt. Bambi lust ze echt wel rauw. Mulder zet hier een verhaal neer dat echt wel binnenkomt bij het lezen. Naarmate ik verder las leerde ik wel waar die woede vandaan komt. Maar daarbij kwam ook wel het besef dat dit in de huidige maatschappij ook wel gebeurt. De jongelui die het verkeerde pad optrekken omdat de thuissituatie verknipt is.
Mulder zet Bambi neer als een agressieve tiener omringt door foute vrienden en geen grondig opvangnet thuis.
De schrijfstijl leest vlot. Mulder nam de keuze om de jeugd in het verhaal te laten discussiëren in onvervalste jongerentaal. Ik vermoed dat Petra Van Caneghem er een serieuze kluif aan gehad heeft om dit boek te vertalen. Maar ze heeft het er goed vanaf gebracht.
Het verhaal bouwt echt op naar het laatste hoofdstuk. Het deel van het boek waar alles tot ontploffing komt.
De personages komen op mij wel als waarheidsgetrouw over. Sommige puntjes twijfel ik wel aan, maar voor negentig procent zit het wel snor.
Een onverwacht slot was het niet. Ik had al een vermoeden over wat er nog ging gebeuren. Maar dat mag natuurlijk ook wel eens gebeuren.
Conclusie
De conclusie is dat dit verhaal mogelijks een verborgen deel van onze maatschappij bloot legt. Het ontsporen van jonge mensen die in erbarmelijke omstandigheden dienen op te groeien. En dat zonder een degelijk vangnet van de overheid. Een rauw verhaal dat binnenkomt, dat heb ik gelezen. Een verhaal waar woede en agressie uit de gedrukte letters druipt. Na het lezen prijs ik mij gelukkig met het vangnet dat ik mijn kinderen kan aanbieden.
Het is geen waargebeurd verhaal , maar het zou er wel één kunnen zijn.