Een zomer om van te dromen

Sommige boeken staan in mijn kast of op mijn tablet maar je moet me niet vragen hoe ik eraan gekomen ben. Een ingeving van het moment, winactie of gekregen? Geen flauw idee. Tja, ik kan nu eenmaal niet alles onthouden ook he? En laat dat nu net het geval zijn bij mijn laatst gelezen boek. Ik wou nog eens een epub uitlezen en botste op mijn tablet, natuurlijk niet letterlijk, op het boek Een zomer om van te dromen van Holly Martin.

Na wat opzoekwerk vond ik toch wat info over Holly Martin. Het is een Britse auteur die bekendstaat voor haar romantische sprankelende verhalen. Ze leeft in een wit huisje dicht bij de zee. Misschien dat ze daar haar ideeën vindt terwijl ze uitkijkt over het water.

Een zomer om van te dromen gaat over Eva. Ze werkt van thuis uit als vormgeefster voor onder meer boekcovers. In haar zetel, in haar piyama, in haar kleine wereld. Haar moeder is meer een vrije ziel. Avonturierster in hart en nieren.
Wanneer haar moeder sterft vind ze een lijst met zaken die ze nog wou uitvoeren in haar leven.
Impulsief beslist Eva om haar moeders lijst zelf af te werken.
De knappe en wat ruwe Thor Anderson is nu niet direct de persoon die Eva wou om haar te begeleiden maar ze kan nu niet anders. Maar beetje bij beetje moet ze haar beeld van Thor bijstellen.

Ik ben nog niet zo thuis in het feelgood genre maar Martin kan mij wel bekoren. Het verhaal las zeer vlot en bevatte genoeg lagen om mij goed te entertainen. Maar god zeg, nog nooit zoveel seks meegemaakt in een boek, maar deze keer stoorde het zeker niet. Het vormde mee het verhaal.

De personages kwamen wel geloofwaardig over. Heel leuk om te lezen hoe ze allebei hun eerste indruk van de ander moeten gaan bijstellen.

Het voldoen van de bucketlist loopt als een rode draad doorheen het verhaal en dit wordt nog versterkt door de brieven die Eva schrijft naar haar overleden moeder.

Het einde bevat nu niet echt grote verrassingen. Maar voor mij is het einde goed geschreven.

Conclusie is dat ik genoten heb van dit boek vol romantiek zonder te klef over te komen. Personages die ik zomaar langs de weg kan tegenkomen. Maar ook met een verhaal dat vlot leest en genoeg lagen bevat om enkele uren ongedwongen te kunnen lezen.

Terug een nieuwe feelgood auteur leren kennen en het is me terug goed bevallen. Of dit nu echt het vat met feelgood auteurs opentrekt voor mij is nog niet zeker. Zo nu en dan eentje kan mij wel bekoren. Het is mijn derde feelgood van dit jaar wat ik vermoed een beetje het standaardaantal is voor mij.