"Een prachtig, psychologisch sterk boek"

Hebban.nl heeft onlangs een nieuw initiatief gestart, waarbij je als lid vrijblijvend en zonder verdere opgave of opdrachten een boek kunt winnen. Ontzettend leuk, en al helemaal omdat ik vorige week een mail in mijn inbox had: ik had een boek gewonnen! Nazomer, van Esther Verhoef. Vorig weekend kon ik al beginnen met lezen.

Nazomer is, na een aantal ijzersterke thrillers, weer een roman. De enige andere roman die ik van haar las, Tegenlicht, beviel erg goed. Het verhaal gaat over Claudia, oftewel modeontwerpster Vivian D., wiens leven wordt neergepend. Het boek is opgedeeld in twee perspectieven, die elkaar elk hoofdstuk afwisselen. Allereerst is er de ik-versie van Vivian D., die je leert kennen op een keerpunt in haar leven. Haar bedrijf is overgenomen door een concurrent en ze moet zich in deze nieuwe situatie zien te handhaven, zonder al teveel gezichtsverlies te lijden. Het nieuwe team dat haar wordt opgedrongen zit vol ideeën voor uitbreiding en groei maar hier zit Vivian D. zelf helemaal niet op te wachten. Zij blijft liever klein, en trouw aan zichzelf en haar doelen.

Ten tweede is er het ik-perspectief van Claudia. Haar volg je tijdens haar jeugd; van jong meisje tot tiener en uiteindelijk jongvolwassene. Het is een meisje dat vol dromen zit, maar door haar omgeving niet begrepen wordt. Het liefste wat ze doet is ontwerpen maken, tekenen en dromen over een toekomst in de mode. Maar haar ouders, vrienden en familie zien haar als excentriek, een zonderling. In het dorp waar ze woont wordt anders zijn niet getolereerd, en ze vecht voor een eigen bestaan, erkenning en liefde.

Een onmogelijke spagaat
Langzaam maar zeker tekent zich een beeld van een doortastend, slim en gedreven jong meisje dat door haar omgeving wordt klein gehouden. Een houding die ze in haar latere rol als Vivian D. in zekere zin in stand houdt. Wanneer het haar omgeving is die haar dwingt de zaken anders aan te pakken, verdwijnt Vivian D. liever in de anonimiteit dan op de voorgrond te treden. Een jeugd, getekend door onbegrip, ligt hieraan ten grondslag. Het is triest om te lezen hoe een jeugd zich zo voortsleept in een volwassen leven. Claudia/Vivian bevindt zich constant in een onmogelijke spagaat, en probeert zo goed als het kan haar eigen weg te vinden in de wereld.

Het binnenkaft van Nazomer is prachtig. Een lust voor het oog!
Verhoef heeft haar personages treffend, sterk en mooi neergezet. Het is aangenaam om te lezen hoe verfijnd ze haar hoofdpersonage laat zijn, en de innerlijke worsteling van Claudia weergeeft. Als lezer rest je niets anders dan mee te leven, en te hopen op een goede uitkomst voor Claudia, als persoon. Niet als Vivian D., de modekoningin. Want het is juist de kleine Claudia die een stem verdient, die gehoord dient te worden en die voor zichzelf moet kiezen. In hoeverre dit lukt, op welke manier en tegen welke prijs, wordt uiterst vakkundig opgezet en onderbouwd. Het verwachtingspatroon dat je als lezer hiervan hebt, werkt als een magneet: door wil je, door.

“Prachtig, en psychologisch sterk”
Dat de hoofdstukken kort zijn, werkt hier op positieve wijze aan mee. Je vliegt werkelijk door het boek, steeds meer lerend over Claudia en wat haar drijft. Nazomer is een prachtig, psychologisch sterk boek dat mij zeer heeft verrast. Ik had niet verwacht dat ik zo bevangen zou raken door de strijd van Claudia, en baalde zelfs toen ik het boek dichtsloeg. Een prachtige roman, waarvan ik hoop dat Verhoef er nog vele schrijft.