Nodig

Ik kende Joelle Charbonneau al van de Test trilogie. Ik heb daar destijds erg van genoten en was dus erg benieuwd naar haar nieuwe boek, Nodig. Het onderwerp sprak me enorm aan. Wie zit er tegenwoordig niet op social media? Over de gevaren die daarbij horen denken we echter niet echt na. En als je zou krijgen wat je ‘nodig’ hebt in ruil voor een kleine opdracht, waarom niet? Hoe ver zou je daarin gaan? Met die gedachte speelt Charbonneau in Nodig.

Het verhaal bevat enorm veel POV’s. Al snel blijkt echter dat deze perspectieven net zo goed naamloos hadden kunnen zijn. Welk personage we volgen doet er vaak namelijk helemaal niet toe. Het gaat erom wat zij doen. Op deze manier laat Charbonneau de lezer heel slim zien hoe zo’n netwerk ontstaat, waarom leden besluiten mee te doen, en hoe het komt dat grenzen steeds maar weer verlegd worden. Nodig speelt in die zin met een hele interessante psychologische kwestie.

Het POV dat het vaakst aan bod komt is dat van Kaylee, ons hoofdpersonage. Haar broertje is ziek en heeft dringend een nieuwe nier nodig. Ook Kaylee raakt verstrikt in NODIG, maar beseft al snel dat er iets niet helemaal in de haak is. Zeker niet als de bewijzen van de gedane opdrachten steeds gruwelijker worden. Doordat Kaylee om haar broertje te redden domme dingen heeft gedaan, krijgt ze de volwassenen echter maar moeilijk aan haar kant. Iedereen denkt dat ze het verzint.

Charbonneau laat de spanning gedurende het boek oplopen. De opdrachten worden steeds gevaarlijker, de gevolgen steeds heftiger. Ik had met zo’n toeloop wel een iets grotere climax verwacht. Nu worden de eindjes netjes aan elkaar geknoopt. Weliswaar met een voor mij verrassende dader, maar niet met een heel geniaal en verderfelijk plan (wat ik dus wel had gehoopt). Charbonneau sluit wel op een spannende noot af.

Kortom, Nodig is een spannend boek dat heerlijk vlot weg leest en je stil laat staan bij dingen die we tegenwoordig eigenlijk heel normaal vinden. Ik heb Nodig met plezier gelezen!