Geweldig!

Vertaling: Janny Middelbeek -Oortgiesen

Het verhaal begint als de dochter van de laatste bewoonster van Nevabacka met de urn van haar moeder arriveert om deze daar te begraven en gaat daarna terug naar halverwege de 17e eeuw als soldaat Matt Mattson in Österbotten (toen nog onderdeel van het Zweedse rijk) een stukje land krijgt dat hij mag ontginnen. Hij kapt er bomen, bouwt een huis en legt een paar akkers aan om gewassen te verbouwen en noemt de plaats Nevabacka. Na hem komen er nog vele generaties die op Nevabacka wonen en werken, tot aan de 21e eeuw en ieder heeft een eigen binding met het bos en het ernaast gelegen veen.

Erfgrond is een eerbetoon aan het bos en het veen. Zij zijn in feite de hoofdpersonages en de bewoners zijn als figuranten, zij gaan en er komen weer andere generaties na hen. Toch leer je elke generatie een beetje kennen en leef je ook met de personages mee.
De bewoners zijn christelijk, maar het oude heidense geloof in bosgeesten, trollen en veennimfen leeft ook nog heel sterk. De seizoenen komen en gaan en de lezer voelt de brandende zomerzon, ruikt de bloemen, proeft de bosbessen en voelt de snijdende kou in de winter.

Hoewel het verhaal vanuit de derde persoon wordt verteld, is het nergens afstandelijk. Door de mooie manier van vertellen sleept de auteur je mee het verhaal in en ga je van dat stukje grond houden.