Enkel de grootsten beheersen zowel het kortverhaal als het complete boek

Het boek(je) bevat twee verhaen.
Killer Club is een kortverhaal dat Luc Deflo exclusief schreef voor ECI.be.
Giftige vlinders daarentegen wordt hier gebracht als een afgerond kortverhaal maar is eigenlijk de essentie van een volledig boek van 300 bladzijden (zelfde titel).
Killer Club (wat ook de titel is van het boekje dat twee verhalen bevat) is absoluut origineel, de ontknoping is onverwacht en laat een indruk na van "loontje komt om zijn boontje".
Van heel ver doet het denken aan Mefisto door Agatha Christie waar een rijk man "niet ontdekte moordenaars" verzamelt en daardoor aan zijn einde komt. Bij Deflo gaat het over bekende (huur)moordenaars die Roderick Van Larven wil inhuren voor zijn eigen ultieme plezier - voor hij aan kanker zal sterven. Alleen... het loopt niet zoals gepland.
Het verhaal wordt verteld vanuit het stantpunt van 1 van de 4 huurmoordenaars. Die blijkt complexer in mekaar te zitten dan vermoed. Het verhaal neemt dan ook een onverwachte wending nadat de voorwaarden van het "spel" bekend zijn.
Deflo toont hier in een dertigtal bladzijden zijn meesterschap in het kortverhaal.
Spannend, origineel, psychologisch doordacht met een onverwachte plotwending die een al even onverwacht einde inleidt.
Giftige vlinders laat veel aan de lezer over om in te vullen. Het is het verhaal van een loodgieter die blijkbaar goed is in zijn vak, dat ook heel goed van zichzelf weet en er een aantal merkwaardige regels (maar wel begrijpelijk) op nahoudt om te bepalen of hij bepaalde (potentiële) klanten zal helpen of niet. Het wordt subtiel gebracht hoe hij een grens overschrijdt bij de job die hij een Thaise vrouw verricht. Dan wordt een heel stuk in de chronologie overgeslagen en krijgen we een inzicht in een verziekte (psychologisch) geest die zonder schuldbesef zowel zijn gezin in de steek liet/bedroog als een moord pleegde.
Het verhaal is mooi verpakt, niet echt bevredigend maar dat komt natuurlijk omdat het door de schrijver uitgewerkt is tot een boek dat 10x meer bladzijden bevat. Wel heel goed op zichzelf staand leesbaar als kortverhaal. Ook dit bewijst het meesterschap van Deflo.